Red’s Regrets

Episode 2: A Hint Of Care?

"Nanay Alma!" Masayang bati ko nang makita ang yaya namin noon. I treat her like one of my family dahil matagal na siya sa amin at masaya ako na siya ang pinadala ni Dad para maging yaya namin ngayon. Napangiti si Nanay at niyakap ako.

"Ilang araw ka lang nawala sa bahay pero na-miss kita, anak." Sabi ni Nanay and I smiled and hugged her back. Napatingin siya sa kamay ko na may bandage. She looked at it worriedly. "Anong nangyari sa kamay mo?" Nag alala na tanong niya. Ngumiti lang ako sa kanya.

"Nakabasag ako kagabi ng vase, nasugatan ako paglinis ko." Sabi ko sa kanya and she scolded me to be careful next time. Nag-usap kaming dalawa. Nasa kompanya si Red ngayon at kami lang ni Nanay Alma ang nandito sa bahay. But nalang nandito na siya dahil wala akong kasama sa bahay. Gusto ko talagang magtrabaho ngunit sabi ni Dad na kailangan mag focus muna kami ni Red sa isa't isa pero hindi nila alam na walang pake si Red sa akin.

"Oo nga pala, kinamusta ka ni Lily. Tawagan mo raw siya." Sabi ni Nanay sa akin and my heart ached when I heard my sister's name. Alam ko na hindi ko dapat siya pinagseselosan dahil wala naman siyang alam tungkol dito pero hindi ko pa rin maiwasan.

"Tatawagan ko siya mamaya Nay," Sabi ko sa kanya. Tinulungan ko si Nanay na maglinis buong araw at pinagluto ko na rin si Red sa favorite dish ko. Masakit pa rin ang nangyari sa amin kagabi pero I choose to brush it off. Dito naman kasi ako magaling, masking my feelings even though I am in pain.

Nang dumating na ang gabi, I saw Red walking inside the house.

"Red, kumain kana." Sabi ko sa kanya at hinanda ni Nanay Alma ang mga pagkain sa mesa. Red glances at me and the food on the table and sighs. Umupo siya sa harap ng mesa at napangiti naman ako.

"Buti naman nandito kana, Nay." Sabi ni Red Kay Nanay Alma. Red knows her dahil nga magkaibigan lang ang mga pamilya namin and Red comes to our house often with his parents. Napangiti si Nanay Alma.

"Oo anak, kumain kana, si Hope ang nagluto ng lahat ng ito." Sabi ni Nanay at uminit naman ang pisngi ko. Red glance at me at kinuha ang kutsara at tinidor at nagsimulang kumain. Tinignan ko ang reaksyon niya at napahinto naman siya.

"Masarap ba, Red?" Tanong ni Nanay Alma and I waited for his reply.

"Sakto lang," Matipid niyang sabi. Napangiti naman si Nanay Alma sa akin and I smiled back. I know he likes it because of how he is eating right now. Biglang sumaya ang puso ko habang tinignan ko siyang kumakain. Kumain narin kami ni Nanay Alma. Tinulungan ko si Nanay maghugas ng plato pagkatapos namin kumain.

"Hope," Napalingon ako nang marinig ko ang tawag ni Red. "Come to my room," Sabi niya and my heart beat faster dahil sa sinabi niya. Totoo ba ang narinig ko? He wants me to come into his room? I followed him as we went in his room and I bit my lip nang hinubad niya ang blazer niya. He glanced at me and pointed to the pile of papers on the table.

"I want you to put a mark on all the blanks in the papers." Sabi niya at tumango ako. I sat down in front of his desk at sinimulan pag asikaso sa mga papel. Kinakabahan ako with him and me in the same room. Nang matapos ko nang gawin, I turned to him.

"Red, tapos na." Sabi ko sa kanya. He is currently typing with his laptop in his bed. Napatingin siya sa akin.

"What do you mean? May dalawang pile pa sa kabila." Sabi niya at napatingin ako sa malaking pile na nasa gilid and my eyes widened. Lahat ito gagawin ko? "Kailangan iyan matapos Ngayon," Malamig na sabi niya at napabuntong hininga naman ako at nagsimulang magtrabaho sa mga papel.

After a few hours of putting marks on the paper, nakaramdam ako ng pagod at antok and I glanced at Red at nakitang humihiga ito habang nakatingin sa cellphone niya. I decided na sabihin sa kanya na bukas ko nalang tatapusin ang pinapagawa niya dahil pagod na talaga ako.

"Red," Tawag ko sa kanya at napalingon naman siya sa akin. "Pwede bang bukas ko nalang tatapusin?" Tanong ko sa kanya. He shook his head.

"Kailangan mong tapusin Ngayon, pumayag ka na magpakasal tayo kaya gawin mo ang obligasyon mo bilang asawa." Malamig na sabi niya and I stopped the tears from flowing in my face at nagpatuloy sa trabaho ko. After a few minutes, I could hear his snores in the room and I tried so hard na hindi makatulog. Only one pile of papers left at matatapos na rin ako.

I glance at the time on my watch at nakitang it is almost 2 a.m. I yawned tiredly and I finally finished the work but I can't help but fall asleep on the table dahil sa pagod ng katawan ko.

***

I woke up with a huge headache. I opened my eyes and I realized na nasa kwarto ako ni Red. I am still on the chair habang nakasandal sa mesa. I suddenly saw a blanket that is wrapped on my body kaya hindi ko mapigilang napangiti. Does Red care for me? He gave me a blanket. He is not in the room anymore kaya lumabas ako at hinanap siya.

I went downstairs and saw Nanay Alma na nagva-vacuum.

"Nay, nakita niyo ba si Red?" Tanong ko sa kanya.

"Umalis na si Red, Hope." Sabi niya and I nodded my head.

I went back to my room at humiga sa kama. I heard my phone ringing kaya agad ko itong sinagot. I heard my Dad's voice in the other line.

"Kumusta anak?" Tanong ni Dad. I smiled.

"Okay lang, Dad. Kayo diyan?" Tanong ko and he replied that they were okay. Dad said na bibisita sila rito lahat bukas kaya kinabahan ako dahil pati si Lily pupunta rito. Binaba ko na ang tawag matapos akong nagpaalam kay Dad at pumunta kami ni Nanay Alma sa market para bumili ng mga pagkain para bukas.

Madilim na ang paligid pag uwi namin at nakita ko na baka park na ang kotse ni Red sa garahe. I smiled and excitedly went inside and I heard Nanay Alma laugh.

"Dahan dahan lang Hope, hindi mawawala si Red sa tabi mo." Tawa niya and I blushed at nilagay ang mga binili naman sa mesa. Pumunta ako sa kwarto niya at kumatok pero Hindi siya sumagot. Dahan dahan ko binuksan ang pinto. Wala si Red sa loob kaya pumasok ako. I gasped nang makita siyang lumabas sa banyo na naka tuwalya lang.

His hair is wet and water is dripping down his body. Ngayon ko lang Nakita ang katawan niya na hubad, his abs are so defined and hard. Napalunok ako at agad akong tumalikod while blushing so hard.

"What the hell are you doing here?" Galit na tanong niya. I winced at his tone. I just want to see him at magpasalamat kanina.

"I-I just want to thank you kanina sa paglagay ng kumot sa akin." I stuttered. There is a silence between us for a minute.

"Hindi ako ang gumawa non, baka si Nanay Alma." Malamig na sabi niya. My heart ached, Hindi pala siya ang naglagay ng kumot kanina? Akala ko pa naman, he cares for me but I was wrong. "Lumabas ka nga," Naiinis na sabi niya at agad akong tumango at lumabas. I went downstairs with an aching heart and Nanay Alma looked at me worriedly.

"Anong nangyari, Hope?" Tanong niya. I glance at her.

"Nay, Ikaw ba naglagay ng kumot sa akin kagabi?" I asked sadly and my eyes widened when she shook her head.

"Hindi naman ako pumunta sa taas," She said and my face suddenly lit up. I knew it, siya talaga ng gumawa. I know it's a small gesture but it's already big enough for me. Nanay Alma looked at me like I was crazy. I smiled at her.

"Hay mga bata talaga," Nanay Alma muttered. I can't take the smile off my face. Maybe being married to Red is not so bad after all, right?