Copter Talk
ผมแต่งตัวเสร็จก็เดินลงมาตรงห้องรับแขกเจอไอ้โดมิโน่เพื่อนจอมเสือกเรื่องชาวบ้านนั่งตรงโซฟายกยิ้มมุมปากมองหน้าผมอย่างกวนๆ ผมถอนหายใจอย่างเซงๆก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับมัน
"ไหนเล่ามาซี๊ ไปได้กันตอนไหน"
ผมมองหน้ามันนิ่งๆ กำลังคิดอยู่ไงว่าจะเล่าตอนไหนก่อนดี
"...."
"ถ้ามึงไม่พูดกูจะโทรหาไอ้ปอร์เช่ ไอ้แบร์รี่ ไอ้ไท.. "
"หยุดๆ"
ผมยกมือห้ามมันทันที ก่อนจะถอนหายใจอย่างรำคาญก่อนจะเริ่มอธิบาย
"คืองี้ ยัยของขวัญอ่ะเป็นลูกน้าสร้อย"
มันมองหน้าผมอย่างงุนงง
"น้าสร้อยเหรอ ใช่คนที่อยู่กับแม่แกมาตั้งนานนมอ่ะนะ"
ผมพยักหน้าเบาๆ
"แล้วมึงก็ปล้ำลูกสาวเค้า"
" อือ"
" ไอ้เลว"
ไอ้โดสบถออกมาทำหน้าแบบรังเกียจผมเหมือนผมเป็นตัวเชื้อโรคอ่ะ
"ถ้ามึงจะมองกูขนาดนี้นะ เหอะ"
" แล้วยังไง อย่าบอกนะว่ามึงแอบเอาเค้าโดยไม่มีใครรู้นะ"
ผมส่ายหน้ารัวๆ
" เปล่านะ ตอนนี้รู้กันหมดแล้วโว๊ยยย"
มันมองหน้าผมอย่างตก
