น้องยั่ว

Chapter 2 ไอ้โรคจิต

‘โดนัท’

อามันต์ถอนหายใจยาว กดดูภาพถ่ายหลากหลายมุมที่โดนัทส่งมา คราวนี้เป็นชั้นดาดฟ้าของอพาร์ทเม้นท์ที่หญิงสาวพักอยู่ พร้อมรูปเท้าในรองเท้าผ้าใบที่ยืนอยู่บนที่กั้นตกของดาดฟ้า

‘ถ้าไม่มาหา จะฆ่าตัวตายจริง ๆ แล้วนะ’

ชายหนุ่มโยนโทรศัพท์ลงบนเตียงนอน เขาลุกขึ้นล้างหน้าล้างตา ชงกาแฟอุ่นๆ ออกมายืนดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ระเบียงห้องนอนของคอนโดมิเนียมราคาแพงที่ทั้งชั้นนี้มีแค่ห้องของเขาเท่านั้น

โดนัทน่ะหรือจะฆ่าตัวตาย

ไม่มีทาง!!!

อามันต์สวมผ้าขนหนูตัวเดียวกันอุจาด แต่เขาก็ไม่คิดว่าจะมีใครมาเห็นเขายืนอยู่ตรงนี้หรอก เพราะคอนโดมิเนียมแห่งนี้ค่อนข้างสูงมาก ที่จะเห็นเขาได้มีแค่ระเบียงกว้างของตึกคู่กันเท่านั้น ซึ่งชั้นเดียวกับเขาที่เป็นเพนเฮ้าส์ของตึกนั้น อามันต์ไม่เคยเห็นใครเดินออกมาที่ระเบียงเลย

ถึงแม้เมื่อคืนก่อนเขาจะเห็นไฟห้องนอนทางนั้นเปิดอยู่ก็เถอะ แต่ก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้น หรือเขาละเมอคิดไปเองก็ไม่รู้ เขาเองก็เมามากด้วยสิ

ตริ๊ง! ตริ๊ง! ตริ๊ง!

เสียงเตือนจากโทรศัพท์มือถือยังคงรบกวนอามันต์จนคิ้วเข้มของชายหนุ่มขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิด

นอกจากชอบส่งไลน์มาหลอกเขาว่าจะฆ่าตัวตายแล้วโดนัทยังไม่เนียนอีกต่างหาก ดูจากแสงพระอาทิตย์ในรูปก็รู้ว่านั่นมันตอนเย็น พระอาทิตย์สีส้ม ไม่ใช่ตอนเช้าแบบนี้ที่ตอนนี้พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นเลยเพราะหมอกลงจัด

อามันต์กำลังจะตัดสินใจเดินกลับไปปิดโทรศัพท์อยู่แล้ว แต่ดวงตาคมกริบของชายหนุ่มก็ปะทะเข้ากับ...อะไรบางอย่างที่อวบอึ๋มของสาวน้อยร่างระหงที่กำลังเดินออกมาตรงระเบียงห้องเพนเฮ้าส์นั่นเสียก่อน

ชายหนุ่มรีบหดหัวหลบ ใช้ราวระเบียงของตัวเองบดบังเรือนร่างทั้งหมดของเขาทันที! และแอบมองจากช่องระเบียง เห็นสาวน้อยแก้มแดงเดินสวมผ้าขนหนูตัวเดียวออกมาพร้อมชุดชั้นในซักแล้วในมือ

หล่อนลากราวตากผ้าออกมาด้วย ก่อนจะหนีบยกทรงและกางเกงในลูกไม้สีแดงเพลิงเข้าชุดกันไว้กับไม้หนีบ

สาวน้อยหน้าใสดึงผ้าเช็ดผมออกจากไหล่บอบบาง หล่อนสะบัดผมที่เพิ่งสระหมาดๆ ไปทางด้านหลัง เผยให้เห็นเนินอกอวบอัดที่ดูใหญ่บึบบับเกินร่างกายเยาว์วัยที่ดูบอบบางไปหมด ทั้งไหล่ ทั้งเรียวแขน

“อุ๊ย”

หล่อนอุทาน แน่นอนว่าอามันต์ไม่ได้ยินหรอก แต่เขาเห็นปากอวบอิ่มของหล่อนจู๋เข้าหากัน ตอนที่ลมพัด แล้วผ้าขนหนูของหล่อนหลุดร่วงลงจากร่างกายเปลือยเปล่า!

อามันต์กลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก

ตอนนี้หล่อนยืนอึ้งไปเลย ความที่ไม่ก้มลงหยิบผ้าทันทีทำให้เขาได้เห็นซาลาเปาคู่ลูกเบิ้มท่าทางจะนุ่มน่ากิน และเอวคอดกิ่วเว้าเข้าหากันจนน่าเสน่หา

แต่แม่ง... ไอ้ระเบียงบ้า!!

ขอบของระเบียงขนาดใหญ่บดบังสิ่งที่เขาอยากเห็นที่สุดไปเสียได้ ทำไมคอนโดนี่ไม่ทำระเบียงให้เตี้ยกว่านี้หน่อยละโว้ย!

สาวน้อยก้มลงหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันร่างกายอ่อนเยาว์ของตัวเองเหมือนเดิม ก่อนหันหลังให้ระเบียง แล้วเดินเข้าห้องนอนของหล่อน

อามันต์ลุกขึ้นยืนมองตามตาละห้อย

โดยหารู้ไม่ว่าริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูสดของสาวเจ้า...กำลังแย้มยิ้มอย่างมีเลศนัย!

แต่ละวันที่ตื่นมา อามันต์จะเห็นชุดชั้นในและชุดว่ายน้ำแทบไม่ซ้ำกันตากอยู่ตรงระเบียงนั้น

น่าแปลกที่มีแค่ชุดชั้นใน ไม่เคยมีเสื้อผ้าชิ้นอื่นเลย ราวกับว่าแม่สาวน้อยห้องนั้นใช้เครื่องอบผ้ากับเสื้อผ้าชิ้นอื่น แต่เอาพวกชุดชิ้นเล็ก ๆ ที่ชวนให้เขาจินตนาการถึงเจ้าของมาแขวนยั่วเข้าอย่างนั้นแหละ

แถมยังยั่วขึ้นเสียด้วย เขาตื่นมาแข็งกว่าปกติทุกเช้า และมองไปที่ระเบียงตรงข้ามทุกเช้า อยากรู้ว่าวันนี้จะมีชุดชั้นในหรือชุดว่ายน้ำทูพีชชิ้นไหน สีอะไร มาแขวนไว้ ราวกับเป็นไอ้โรคจิต!

กระทั่งวันหนึ่ง เขาตื่นขึ้นมาแล้วออกไปที่ระเบียง พบกางเกงในลูกไม้สีชมพูปลิวมาติดตรงดอกไม้ปลอมที่ประดับไว้ริมระเบียงของเขานั่นแหละ...

อามันต์ผู้เชี่ยวชาญในด้านความลึกลับของอิสตรีและเก็บแต้มสาวสวยมาแทบทุกจังหวัดก็ถึงกับยืนอึ้ง ทำอะไรไม่ถูกขึ้นมาเลย

ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก เขานึกถึงใครไม่ออกแล้วตอนนี้ นอกจากน้องสาวคนเดียววัยมัธยมปลายที่ตอนนี้อยู่บ้านที่กรุงเทพ ฯ

“ฮัลโหล มีอะไรพี่อุ่น”

เสียงหวานของไอริณยังดูงัวเงีย แหงล่ะ ก็ตอนนี้มันเพิ่งหกโมงสิบห้านาทีของวันอาทิตย์นี่นา

“ไอ... ถ้ามีกางเกงในของผู้หญิงที่อยู่ตึกข้าง ๆ ลอยมาติดระเบียงพี่ พี่ต้องทำไง เขาถึงจะไม่คิดว่าพี่เป็นโรคจิต”

“หา!”

ไอริณโวยวาย ดูเหมือนจะหายง่วงไปเลย

“เรื่องแค่นี้เสือผู้หญิงแบบพี่ต้องโทรมาหาหนูเลยเหรอ พี่อุ่นคะ! ทิ้งไปสิพี่ อย่าคิดจะใช้ไม้ยาว ๆ เกี่ยวไปคืนเชียว เดี๋ยวเขามาเห็นเข้าพอดี ต้องหาว่าพี่เป็นโรคจิตจริง ๆ แน่”

นั่นไง สมควรแล้วที่ปรึกษาน้อง

ถ้าไม่อย่างนั้นป่านนี้เขาลงไปหาไม้ยาว ๆ มาแล้วละ

เฮ้อ เกือบไปแล้วไง ไอ้อุ่น!

“ได้ ๆ พี่จะทิ้ง”

อามันต์หยิบกางเกงในตัวสวยออกมาจากที่ติดอยู่กับดอกไม้ปลอม หืม ดีนะแม่บ้านของเขาสะอาดเป็นที่หนึ่ง กลีบดอกไม้ทุกดอกก็เช็ดถูทุกครั้งที่มา กางเกงในนี่เลยยังสะอาด แถมยังหอมมากด้วย...

“แล้วนี่ต้นสังกัดจะพักงานพี่ถึงวันไหนคะ เมื่อไหร่จะกลับมาทำงานได้ซะที”

เสียงถามของน้องสาวทำให้อามันต์เพิ่งรู้ตัวว่าเขายกกางเกงในของสาวแปลกหน้าขึ้นมาดอมดม ชายหนุ่มรีบลดกางเกงในลง นี่ถ้าโดนปาปารัซซี่แอบถ่ายไปลงคอลัมน์กอซซิบละก็ เขาคงหนีไม่พ้นคำว่า ‘ไอ้โรคจิต’ จริง ๆ แล้วละ

“ต้นเดือนหน้า ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง”

อามันต์ได้ยินเสียงน้องสาวถอนหายใจเบา ๆ

“ระหว่างนี้ก็ทำตัวให้ดีนะพี่ อย่าไปทำอะไรให้โดนแฉอีกล่ะ ดีที่รอบนี้เรื่องซาเร็วเพราะข่าวนางเอกดังทำแอคหลุมไว้ด่าคนอื่น ไม่อย่างนั้นพี่โดนพักยาวกว่านี้แน่”