ตลอดทางไม่มีบทสนทนาพูดคุยกัน ไม่นานรถก็มาหยุดลงที่หน้าบ้านของคำแพง หญิงสาวมองเข้าไปในบ้าน ก็เห็นว่าน้องสาวใกล้บ้านกำลังนั่งเป๊กเหล้าอยู่บนแคร่ไม้
หญิงสาวหันกลับมายกมือไหว้ขอบคุณเขา "ขอบคุณที่มาส่งนะคะ"
ธนาพยักหน้าเบาๆ พอคำแพงเดินลงจากรถเขาขับออกไปทันที
หญิงสาวมองตามท้ายรถด้วยความรู้สึกใจหายแปลกๆ ทั้งที่เธอคิดว่าตัวเองทำถูกแล้ว แต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้
เดินเข้าไปในรั้วของบ้านทับทิมก็ถามมาทันที
"เอื้อยคำแพง ผู้บ่าวทางใด๋มาส่ง" (พี่คำแพง หนุ่มที่ไหนมาส่ง)
คนถามตาปรือ เป๊กเหล้าไปหลายแก้วแล้วเริ่มเมา แต่เห็นนะว่าเป็นรถเก๋งสีดำ ส่วนคนขับเป็นใครก็ไม่รู้เพราะฟิล์มรถมืดมาก
"หมู่ แล้วเอื้อยคำหล้าล่ะ" (เพื่อน แล้วพี่คำหล้าล่ะ)
คำแพงทำตัวเป็นปกติราวกับว่าเมื่อกี้ไม่ได้เกิดเหตุการณ์อะไรกับเธอขึ้น
"ในเฮือน" (ในบ้าน)
คำแพงพยักพเยิดหน้าก่อนจะเดินเข้าบ้าน สวนทางกับพี่สาวที่เดินออกมาพอดี
"เอ้า คำ
