@เช้าวันต่อมา
@08.00น.
คำหล้าตื่นมาหุงหาอาหารเช้า ทว่าเช้านี้สายหน่อยเพราะเมื่อคืนนอนดึก และเพราะวันนี้เธอไม่ได้ไปทำความสะอาดบ้านให้เจ้านายด้วย เพราะขอลาหยุดไปตั้งแต่เมื่อวานว่าจะไปดูหมอลำ
แน่นอน เช้ามาเธอปวดเมื่อยตัวมากเนื่องจากเต้นแข่งกับทับทิม ไปกับคำแพงเธอไม่ค่อยเมื่อยอะไรเพราะน้องสาวไม่ใช่สายนี้ ไปก็นั่งดูเฉยๆ แต่กับทับทิมนี่เธอสุดๆ ไปเลย ถึงไหนถึงกัน
ยังนึกอยู่เลยว่าใครเป็นคนขับรถเครื่องกลับมา ทับทิมหรือเธอ
"เอื้อยคำหล้า" (พี่คำหล้า)
ทับทิมเดินเอามือค้ำเอวตัวเองมา อาบน้ำเรียบร้อย หม้อใบเล็กที่มีอาหารร้อนๆ อยู่ในนี้ พร้อมกระติบข้าวเหนียวมีเชือกเส้นเล็กสะพายใส่บ่าเดินย่องมา เมื่อคืนร่อนเอวเยอะไปหน่อยเช้ามาเลยปวดมากอย่างที่เห็น
"เอ๋า คือมาสภาพนั้น" (อ้าว ทำไมมาสภาพนั้น)
คำหล้าขำในลำคอเมื่อเห็นสภาพทับทิม เสื้อกล้ามสีขาวกับผ้าถุงลายดอกสีบานเย็น อีลำยองดีๆ นี่เอง
"กะปวดเอวเนาะ
