ชีคฟาซิซต์ผละริมฝีปากร้อนๆ จากปทุมคู่งามพร้อมกับผงกหัวมองหญิงในอ้อมแขน
“เจ้าพูดผิดแล้วพริ้นซ์ เรายังไม่ได้สิ่งที่เราต้องการ ถึงแม้ว่าเราจะไขว่คว้าหามาตลอดชีวิตก็ยังไม่ได้รับมันมา”
ชีคผุดลุกขึ้นนั่งตัวตรงบนเตียงหนานุ่ม นัยน์ตาคมลึกลับหันมาจ้องมองหญิงสาวที่สวยงามเร่าร้อนก่อนจะนึกตอบต่อท้ายอยู่ในใจ
‘สิ่งที่เราต้องการและอยากได้ตลอดเวลานั่นก็คือใจของเจ้าไงพริ้นซ์’
ทันทีที่ถูกปล่อยให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเรือนร่างกำยำสมบูรณ์ของเจ้าแห่งทะเลทรายสีทอง ปิณฑิราก็รีบคว้าผ้าห่มขนแกะอ่อนนุ่มมาคลุมกายก่อนจะขยับกายถอยห่างเพื่อที่จะก้าวลงจากเตียงใหญ่ แต่ขยับถอยห่างได้ไม่ถึงคืบเรือนร่างนุ่มละมุนที่ห่อด้วยผ้าห่มก็ถูกคว้าเข้าไปตกอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอีกครั้ง
ชีคฟาซิซต์ซบหน้ากับกลุ่มผมนุ่มสลวยที่ดัดเป็นลอนใหญ่ๆ พร้อมกับเอ่ยถามออกมาด้วยซุ่มเสียงที่ไม่พึงพอใจเท่าไหร่
“เจ้าเปลี่ยนไปมากเลยน่ะ ทั้งแต่งหน้
