ชีคฟาซิซต์จ้องมองปิณฑิราด้วยนัยน์ตาที่ลุกวาวจากไฟพิโรธ ใบหน้าถมึงทึง มือหนากระชากร่างบางมาปะทะอกกว้างก่อนจะบีบต้นแขนขาวเนียนไว้แน่นโดยไม่สนใจเสียงร้องประท้วงจากอีกฝ่าย
“ต่อให้เจ้าอยากไปจนใจจะขาดเราก็ไม่ให้เจ้าไป”
ชีคฟาซิซต์คำรามชิดกับเรียวปากอวบอิ่มด้วยความโกรธ เขารึอุตส่าห์เป็นห่วงแม้ในขณะที่กำลังเดินอยู่บนความเป็นความตายก็คอยถวิลหาแต่เธอผู้เดียว แทนที่หญิงสาวจะตอบแทนเขาด้วยความรักความภักดีเธอกลับเฝ้ามองดูรูปภาพและโหยหาบุรุษอื่น
“พริ้นซ์จะกลับเมืองไทย จะไม่รอเอกสารบ้าบอคอแตกนั้นอีกแล้ว”
ปิณฑิราตะคอกกลับด้วยความโกรธไม่แพ้กัน เธอพยายามขืนกายออกจากอ้อมแขนที่บีบแน่นกระดูกแทบแหลก
“เราไม่ปล่อยให้เจ้าไปไหนทั้งนั้น”
สิ้นเสียงคำรามย้ำเจตนาเดิมริมฝีปากร้อนผะผ่าวก็กระแทกจูบดุดันเร่าร้อนแผดเผาตามอารมณ์รักระคนโกรธาที่ปะทุจนล้นกาย แขนแข็งแกร่งสอดเข้าไปใต้หัวเข่าก่อนจะตวัดเรือนร่างหอมละมุนที่ย
