“ถ้าหากเราเจอเจ้าตั้งแต่วันนั้นก็ดีสิ”
ชีคฟาซิซต์กระซิบบอกเสียงแหบพร่าพร้อมกับตวัดเอาเรือนร่างหอมละมุนให้มาตกอยู่ในอ้อมแขนถึงแม้ร่างบางจะพยายามขืนตัวออกห่างก็ไม่ได้ปล่อยให้หญิงสาวทำตามใจต้องการได้ง่ายๆ เขากระชับร่างบางในอ้อมแขนเข้ามาแนบกายยิ่งขึ้นเพื่อให้รับรู้ถึงเปลวไฟเร่าร้อนที่แผ่ออกมารอบกายซึ่งคนที่จะดับไฟรักให้สงบนิ่งได้ก็มีแต่ตัวเธอเท่านั้น
“เจ้ารู้ใช่มั้ยว่าเราต้องการเจ้ามากเพียงใด” ชีคฟาซิซต์กระซิบเสียงแหบกระเส่าพร้อมกับขบเม้มใบหูเล็กอย่างอดใจไว้ไม่อยู่
ปิณฑิราร้อนผ่าวอายหน้าแดงก่ำเมื่อถูกโอบกอดแน่นกระชับและรับรู้ถึงแก่นกายร้อนผะผ่าวที่เต้นตุบๆ อยู่ชิดกับเรือนกายของเธอ
“ปล่อยพริ้นซ์เดี๋ยวนี้น่ะ ไม่เห็นหรือไงว่ามีคนอยู่เต็มสวน”
เพื่อข่มความอายของตนเองปิณฑิราจึงพยายามตีสีหน้าบึงขึงตาเขียวปัดใส่ชีคเจ้าเล่ห์ที่กำลังประคองกอดเธออยู่
“ถ้าไม่ติดว่ามีพวกนี้อยู่เราแบกเจ้าขึ้นบนบ่าแล
