‘นี่ครับ เช็คเงินสดสี่แสนบาท พรุ่งนี้คุณขึ้นเงินได้เลยครับ’
ยาฟัสส์ยื่นเช็คให้หญิงสาวก่อนจะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้นุ่มด้วยกำมะหยีที่อยู่ตรงข้ามกับหญิงสาว เขาอดไม่ได้ที่จะลอบสังเกตอากัปกริยาของหญิงสาวขณะที่รับเช็คไปไว้ในมือและถ้าหากตาเขาไม่ฝาดไปเขาสาบานว่าได้เห็นหยาดน้ำตาใสๆ และแววอดสูอาดูรหลุดรอดมาให้เห็นจากดวงตาคู่สวยกลมโต
ปิณฑิราเม้มริมฝีปากของตนเองไว้แน่นจนห้อเลือดขณะที่ยื่นมือสั่นเทาไปรับเช็คมาถือไว้ ลำคอตีบตันด้วยก้อนสะอื้นที่พยายามกล้ำกลืนลงไป ขอบตาร้อนผ่าวน้ำตาใสรื้นขอบตาเมื่อเห็นตัวเลขบนกระดาษแผ่นเล็ก ‘สี่แสน’ สำหรับการขายตัวครั้งแรกและครั้งเดียวของเธอ
‘พริ้นซ์...ต้องอยู่กับ...เจ้านายคุณถึงเมื่อไหร่คะ’ หญิงสาวเอ่ยถามออกมาอย่างยากเย็น น้ำเสียงสั่นเทาอย่างบังคับไว้ไม่อยู่
‘ขึ้นอยู่กับความพอใจของท่านชีค ถ้าหากท่านให้คุณอยู่ 1 ชั่วโมงก็ต้อง 1 ชั่วโมงหรือถ้าหากท่านพึงพอใจอยากให้คุณ
