“ถ้าเราบอกให้เจ้าอยู่ที่นี่ก็ต้องอยู่ที่นี่”
ชีคฟาซิซต์กระซิบย้ำอีกครั้ง ริมฝีปากร้อนผะผ่าวยื่นเข้าไปใกล้จนแทบจะสัมผัสกับเรียวปากสีกุหลาบอวบอิ่มที่เขารู้ว่าหอมหวานปานใด
ปิณฑิราร้อนผ่าวใบหน้าแดงก่ำพยายามเบือนหน้าหนีและขืนตัวออกจากอ้อมแขนแข็งแกร่ง
“ดิฉันจะไปรอที่โรงแรม ท่านจะมาบังคับดิฉันไม่ได้”
“ก็ลองไปสิ เราสั่งแค่คำเดียวเจ้าก็ออกจากตำหนักแห่งนี้ไม่ได้และจะไม่มีโรงแรมแห่งไหนในอัสดารานส์ที่กล้ารับเจ้าเข้าพักด้วย”
ชีคฟาซิซต์เอ่ยบอกอย่างผู้ที่ถือไพ่เหนือกว่า เขาผลักร่างบางออกเล็กน้อยก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งหมิ่นๆ บนโต๊ะทำงานใหญ่
ปิณฑิราเม้มริมฝีปากแน่นจ้องมองชีคผู้ที่เอาแต่ใจตนเองเป็นใหญ่อย่างโกรธๆ รู้แก่ใจดีว่าชีคฟาซิซต์สามารถทำตามที่พูดได้ไม่ยาก
“พระองค์พะยะค่ะ ฮูดามาถึงแล้วพะยะค่ะ”
ลาร์ไคบ์ บารีมฐ์ อิยาจ์ เข้ามารายงานให้เจ้าเหนือหัวทราบเป็นการขัดจังหวะการเอ่ยคัดค้านของปิณฑิราไปชั่
