PARIS & KYLE
“ทำไมยายมิรายังไม่มาอีกล่ะ วีโอ” ฉันถามเพื่อนสนิทของน้องสาวตัวเองซึ่งกำลังจัดเตรียมผลไม้ที่หลังทางโรงพยาบาลปอกเอาไว้มาเสิร์ฟ
“อ้อ ยายมิราติดเรียนเรื่อง… ผ่าตัดน่ะค่ะ เลยส่งวีมาดูแลพี่แพริสก่อน” วีโอก็หันมาตอบอย่างหลบสายตา
“เรียนแค่ปีสอง เข้าห้องผ่าตัดกับเขาได้แล้วเหรอ” ฉันถามไปด้วยความสงสัย เพราะเห็นว่าหมอเรียนกันตั้งห้าปี แต่นี่ยายมิรายังไม่ปีสองเต็มตัวเลยนะ
“เอ่อ คือ… พี่แพริสก็น่าจะรู้ นางหัวกะทิมากแค่ไหน และความสามารถระดับมิรานะคะ เทียบกับรุ่นพี่ปีสี่ยังได้เลย” อีกฝ่ายอวยเพื่อนตัวเองให้พี่สาวอย่างฉันฟังอีกที
“ก็จริง ยายมิรากินหนังสือเป็นอาหาร” ฉันจึงเลือกที่จะปล่อย ๆ ไป
ก๊อก ๆๆ แอ๊ด... ไม่นานเสียงประตูห้องก็เปิดออก
“สวัสดีค่ะ พี่ไคล์” เพื่อนยายมิรารีบยกมือไหว้คนมาใหม่ทันทีอย่างเกร็ง ๆ
“หวัดดีครับ” ไคล์ก็ตอบรับด้วยความสุภาพ
“ไม่ต้องเกร็งนะวีโอเล็ต” ฉันเลยรีบหันไปบอ
