ในห้องนอนของขุนเขา
“ห้องนี้เป็นกระจกใสหรือ ทำไมไม่เหมือนห้องเล็กอะ” เธอถามตัวเอง แต่เท้าก็ก้าวเข้าไปในนั้นอย่างไม่ลังเล
“รีบอาบก่อนที่บอสจะกลับมา”
มิกิฮัมเพลงไปเรื่อย ๆ อาบน้ำไปด้วยความสุขใจ สายน้ำอุ่นทำให้สบายตัว หญิงสาวหยิบผ้าเช็ดตัวที่วางพาดอยู่ตรงนั้นขึ้นมาคลุมกาย ก่อนจะหยิบผ้าผืนเล็ก ๆ ขึ้นมาเช็ดน้ำที่เกาะอยู่ที่ขอบอ่าง อย่างน้อยก็ต้องทำลายหลักฐานกันบ้าง
ขุนเขาไขกุญแจเข้ามาในบ้าน ทุกอย่างเงียบสงบ เขาหันหน้าไปมองประตูห้องนอนเล็ก เดินก้าวขาไปยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตู ยกมือขึ้นมาเหมือนจะเคาะ แต่พอดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือก็ชะงัก
“นอนแล้วมั้ง ค่อยโทรปลุกพรุ่งนี้” เขาพูดพึมพำ เดี่ยวหมุนตัวเดินกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง
มิกิเดินดุ่ย ๆ ออกมาอย่างรีบเร่ง ผ้าเช็ดตัวที่ขมวดปมเอาไว้ที่หน้าอกก็คลายตัวเหมือนจะหลุด อีกมือจับปมผ้าเอาไว้ อีกมือก็กำลังจับผ้าอีกผืนเช็ดที่บนหัวเปียก ๆ ชายผ้าลงมาปิดใบหน้า ปมผ้าก็จะหลุด เธอเดินสะดุดขาตัวเองด้วยความซุ่มซ่าม
“โอ๊ะ...” มิกิอุทาน เป็นจังหวะที่ขุนเขาเปิดประตูเดินเข้ามาพอดี
อัจฉริยาเสียการทรงตัว ปมผ้าหลุด ชายผ้าหล่นลงไป เธอเหยียบเข้าไปในจังหวะนั้น หัวคะมำไปข้างหน้า และผ้าเช็ดตัวก็หลุดหล่นไปพร้อมกับร่างของเธอ
“ว้าย...” หญิงสาวอุทานขึ้นด้วยความตกใจ มือไม้คว้าอะไรไว้ก็ไม่ทัน
ขุนเขาที่เดินเข้ามาอยู่ตรงหน้ารวบร่างบางที่อวบอิ่มสมวัยเอาไว้ในอ้อมแขนทันที ร่างกายที่ขาวโพลนผ้าผ่อนหลุดลงไปกองอยู่ที่พื้นแล้ว มีเพียงผ้าผืนเล็ก ๆ ที่เช็ดผมร่วงลงมาปิดหน้า กลิ่นสบู่หอมละมุนกระทบปลายจมูกของขุนเขา หน้าอกอวบนุ่มเบียดชิดกับร่างกายของเขาเต็ม ๆ
ตอนนี้ร่างของมิกิอยู่ในอ้อมแขนของเดี่ยว แต่เพียงแวบเมื่อกี้ ร่างกายนวลเนียนก็ปรากฏแก่สายตาของเขาแล้ว ขุนเขากลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคออย่างลืมตัว
กลิ่นน้ำหอมที่เขาใส่ทำไมมิกิจะจำไม่ได้
‘กรี๊ด....’ หญิงสาวกรีดร้องอยู่ในใจ ตอนนี้อายจนอยากจะแทรกแผ่นดิน หากเธอมุดพื้นตรงนี้ไปได้คงทำแล้ว
ทั้งสองชะงักงันไปในทันที ชายหนุ่มไม่มีทีท่าว่าจะคลายอ้อมกอด อัจฉริยาก็ไม่กล้าแม้จะดึงผ้าที่คลุมหน้าออกมามองเขา
“บอส... หลับตาเดี๋ยวนี้ค่ะ” มิกิเอ่ยปากสั่งเจ้านายเมื่อได้สติ
“หื้อ...” เขาทำเสียงแต่พอนึกได้ว่าตอนนี้หญิงสาวตกอยู่ในสภาพแบบไหน สายตาของเขาจ้องมองไปทั่วเนื้อขาวนวลอย่างอดใจไว้ไม่ไหว
“หลับตาค่ะ” เธอทำเสียงดังอีกครั้งหนึ่ง อัจฉริยายืนตัวสั่นอยู่ในอ้อมกอดของขุนเขาจนเขาจับอาการได้ เขาได้แต่อมยิ้ม ก่อนจะยืนหลับตาปี๋ แล้วปล่อยอ้อมแขนออกจากร่างนวล
มิกิรีบเอาผ้าที่คลุมหน้าขึ้น ก่อนจะย่อตัวหยิบผ้าเช็ดตัวที่ร่วงหล่นไปที่พื้นมาห่อหุ้มกาย ตอนนี้หน้าแดงระเรื่อ หูหัวตัวร้อนไปหมด เกิดมาไม่เคยแก้ผ้าให้ผู้ชายเห็น ก็มีเขานี่แหละที่เห็นของเธอไปถึงไหน ๆ แล้ว
‘บ้าจริง’ เธอสบถอยู่ในใจ
“อะแฮ่ม... เรียบร้อยหรือยัง” เขาถามพร้อมกับทำหน้ายิ้ม ๆ อัจฉริยาเห็นหน้าของนายก็ยิ่งอายเข้าไปอีก
เธอไม่ตอบแต่รีบเดินผ่านตัวเขาจะออกไปทางประตู กลิ่นกายหอมสะบัดผ่านปลายจมูก เขาลืมตากว้าง อดใจไม่ไหวคว้าข้อแขนของเธอเอาไว้ทันที
“อ๊ะ...” มิกิทำเสียงตกใจ รีบหันมามองหน้าบอส
เขาทำหน้ายิ้ม ๆ ก่อนจะทำปากแบน ๆ จงใจแกล้งเธอ
“ทำไมเข้ามาใช้ห้องน้ำของผม ไม่ได้ยินที่ผมบอกเหรอว่าผมชอบความเป็นส่วนตัว” เขาถามเธอตรง ๆ มิกิทำหน้าเหวอ
“เออ...” เขาเห็นเธอหน้าแดงจึงอยากแกล้งอีก ดึงร่างของเธอเข้ามาหา และก้มชิดใบหน้าลงไปใกล้ ๆ มิกินึกว่าเขาจะจูบเธอจึงหลับตาปี๋
“อย่านะคะบอส...” เธอรีบพูดห้ามขึ้นมาทันที
เดี่ยวทำขำ ยิ้มออกมาอีก จึงนึกอยากแกล้งเธออีกครั้ง ชิดปลายจมูกลงไปข้างแก้มและพ่นลมหายใจจนไปถึงใบหู เธอถึงกับขนลุกเกรียว มิกิลืมตาขึ้นมามองเขาทันทีด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ และหัวใจที่เต้นเร็ว เธอยกมือขึ้นมาผลักหน้าอกของเขาหนึ่งครั้ง และซัดกำปั้นไปบนนั้นอีกหนึ่งที
ปึก...
ขุนเขาทำตาโต สบตากับหญิงสาวที่ทำตาหวั่น ๆ อยู่ใกล้ ริมฝีปากสั่นระริก ๆ
“เข้ามาใช้ห้องน้ำในห้องของเขา เนี่ยก็ผิดเต็มประตู แล้วยังมาทำร้ายเจ้าของห้องเขาอีก”
“อือ... ก็... นึกว่า... เอ่อ...” เธอทำอึกอัก ปกติเป็นคนฉะฉานแต่พออยู่ในสภาพนี้ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมกลายเป็นคนไม่กล้าแบบนี้
“นึกว่าอะไร” เขาคาดคั้น
ริมฝีปากสีสดที่ทำท่าจะขยับอ้าปากพูด ขุนเขาจ้องมองมันอย่างลืมตัว แล้วก็เหมือนมีแรงดึงดูด เขาประกบริมฝีปากของเขาลงไปในทันที
“อื้อ...” มิกิครางอื้อ ทำตาโต ก่อนจะหลับตาสนิท เพราะเจ้านายส่งปลายลิ้นเข้ามาพัวพันในโพรงปากของเธอเสียแล้ว
หญิงสาวเขย่งปลายเท้าขึ้นมาอย่างลืมตัว ชายหนุ่มโอบกอดร่างบางที่สั่น ๆ เข้ามาแนบชิด ฝ่ามือหนาครอบครองไปทั่วทั้งแผ่นหลัง และจับขย้ำตรงสะโพกมน
มิกิจูบตอบแลกปลายลิ้นกับเขาอย่างลืมตัว ความหวานซ่านไปทั้งหัวใจ เธอกลั้นลมหายใจเสียจนลืม พอเขาถอนริมฝีปากออก เธอก็รีบหายใจโกยอากาศเข้าไปในปอด
เนื้อตัวที่นุ่มนิ่มเบียดชิดเข้ามาอย่างไม่ได้ตั้งใจ ถึงจะมีเนื้อผ้ามาขวางกั้นแต่ก็รู้ได้สัมผัสได้ของความอ่อนนุ่มนั้น
“เนี่ยเป็นการลงโทษที่เข้ามาใช้ห้องน้ำของผม” เดี่ยวพูดแก้ตัว เพราะเขาเผลอใจไปกับริมฝีปากเย้ายวนของหญิงสาวเสียแล้ว
มิกิหน้าเหวอ ตอนนี้หน้าแดงเป็นลูกตำลึงสุก
เธอกัดริมฝีปากแน่น แล้วทำหน้างอน จ้องหน้าบอสอย่างไม่รู้จะพูดอะไร เพราะตอนนี้ในหัวตื้อไปหมด เธอสะบัดหน้าหมุนตัว แต่แล้วด้วยกายที่สั่นเทาหัวใจที่ไหวหวั่นไปกับสัมผัสของบอส แค่ก้าวขาไปข้างหน้า ขาก็อ่อนแรงร่างเหมือนจะร่วงลงไปกับพื้น ชายหนุ่มรวบรั้งร่างนั้นเข้ามาอีกครั้งหนึ่ง
“จูบเดียวถึงกับระทดระทวยเลยเหรอ” เขาหยอกเธอ
“บอส...” เธอหันมามองหน้าเขาทำตาโต เขายิ่งสนุก
“ถ้าทำมากกว่านี้....”