วัสยาเปิดประตูเข้ามาในส่วนที่พัก เธอยังไม่ทันได้นั่ง เขาก็เอ่ยทวงถามขึ้นมาทันที
“ได้กางเกงในฉันมาหรือเปล่า”
“ได้!”
“ไหน..เอามาให้ฉันดูหน่อย..”
“เอาของคุณไปเลย! จ่ายเงินมาด้วย!” วัสยาปาถุงใส่กางเกงชั้นในให้มาร์คัส
“ถ้าฉันใส่ไม่ได้..ก็ไม่จ่าย!” เขาเอ่ยหน้าตาเฉยอย่างยียวนกวนประสาท
“ห๊ะ!” วัสยากัดฟันกำมือแน่นเพื่อระงับความหงุดหงิดที่ถูกเขาป่วน มาร์คัสเปิดถุงกระดาษหยิบกางเกงในออกมาดู
“สีโอเค แบบและเนื้อผ้า..ผ่าน”
“อ๊าย! คนบ้าลามก!” เธอดูเขาพิจารณาเนื้อผ้ากางเกงในอยู่ดีๆ เขาก็ปลดผ้าขนหนูทิ้งลงบนพื้น ยืนอวดความแข็งแกร่งใหญ่โตต่อหน้าเธอจนช่างภาพสาวต้องเป็นฝ่ายเบือนหน้าหนีคนหน้าไม่อาย
“ขนาดนี่ไม่ผ่าน! ต้องปรับปรุง แน่นไปหน่อย ดูถูกว่าของฉันเล็กอีกแล้วนะ” นายแบบหนุ่มลองสวมกางเกงแล้วเอ่ยออกมา
“อะไร? อย่ามาหาเรื่องกันนะ ฉันอุตส่าห์ไปซื้อมาให้”
“เดี๋ยวเธอจะต้องโดนปรับโดนลงโทษ”
“เรื่องอ
