เมื่อทุกคนทยอยกลับจนหมด มาร์คัสรอจนวัสยาอาบน้ำเรียบร้อยแล้วเธอออกจากห้องน้ำจะเข้าไปสวมเสื้อผ้าในห้องแต่งตัว เขาตามเข้าไปประชิดร่างบาง
“คุณเข้ามาทำไม..”
“วันนี้ตอนที่ทำงานเธอเรียกฉันว่าอะไรนะ”
“ก็เรียกนายมาร์ค คุณจะให้ฉันเรียกผู้ช่วยว่าคุณมาร์คอย่างนั้นเหรอ”
“วันนี้เธอจงใจแกล้งให้ฉันเปลี่ยนผ้าอ้อมแต่งตัวให้เด็กๆ ใช่มั้ย..”
“ฉันไม่ได้แกล้งซะหน่อย คุณรับจ้างแล้วก็เป็นหน้าที่ของคุณ” วัสยาพยายามเบี่ยงตัวหลีกมาร์คัส
“อืม..ถ้าอย่างนั้นฉันจะทำให้เธอบ้าง..”
“ทำอะไร?”
“ก็ทำหน้าที่เปลี่ยนเสื้อผ้า..แต่งตัวให้เธอไง..” มาร์คัสจู่โจมอุ้มวัสยาขึ้นพาดบ่าออกมายังห้องนอน
“คุณมาร์ค..ปล่อย! ฉันเหนื่อยอยากพัก!”
“เธอยังไม่ได้จ่ายค่าจ้างฉันเลยนะยัยจอมแสบ..ยังพักไม่ได้!” นายแบบหนุ่มเอ่ยทวงค่าจ้าง
“ค่าจ้างอะไร”
“ค่าจ้างที่ฉันทำงานเป็นผู้ช่วยเธอ เป็นพี่เลี้ยงดูแลเด็กๆ วันนี้ไง..เธอคิดจะเบี้ยวฉันเหรอ
