“มึง ไอ้ฝรั่งบ้าเอ๊ย” เลือดข้นๆ ที่ไหลปรี่ออกมาจากจมูกทำให้ซาลามยิ่งโมโหเดือด ตามองไปที่ศัตรูคู่แค้นอย่างอาฆาตมาดร้าย ไอ้ฝรั่งไม่เจียมกะลาหัวบังอาจมาแหยมในถิ่นเขา
วินเซนโซมองจ้องไปที่อีกฝ่ายแน่วนิ่งเช่นกัน มีเพียงดวงตาคมดุเท่านั้นที่ลุกโชน หากว่าตาคู่นี้เปรียบเสมือนดังไฟ ป่าทั้งป่าคงได้มอดไหม้เป็นเถ้าไปแล้ว
จำนวนลูกน้องที่ยืนคุมเชิงกันอยู่ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ รอแต่คำสั่งของผู้เป็นหัวหน้าเท่านั้น
“มึงคิดว่ามึงแน่แล้วเรอะถึงได้มาทำเบ่ง ที่นี่มาเลเซียไม่ใช่อิตาลีที่มึงจะมาทำกร่างได้ไอ้บัดซบ”
“แล้วยังไงวะ ขนาดที่นี่เป็นมาเลเซียมึงยังหนีกูหัวซุกหัวซุน” วินเซนโซตะคอกกลับบ้าง คนอย่างเขาไม่เคยเกรงกลัวใครอยู่แล้ว ไม่ว่ามันผู้นั้นจะเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหนก็ตาม
“มึง” ซาลามถลันเข้าหาก่อน วินเซนโซที่รออยู่แล้วตั้งรับอย่างแม่นยำ พร้อมกับปลายเท้าที่สะบัดเข้าใส่ชายโครงอีกฝ่าย แม่นยำ รวดเร็ว
