Chapter 33 รางวัล

1170 Words

“ฉันบอกว่าจะพาเธอไปด้วย” ชายหนุ่มย้ำชัดเจน สิตาพรหน้าเสีย ไปกับเขา...ไปไหนกัน แต่เธอรีบปัดความหวาดหวั่นนั่นออกไปอย่างรวดเร็ว เพราะเธอจะทนอยู่กับเขาแค่ไม่กี่วันเท่านั้น สาวน้อยเบียดร่างอิ่มเข้าหากายหนาอย่างยั่วยวน รอยยิ้มหวานแต่งแต้มให้ดวงหน้าหวานสวยดูเซ็กซี่น่ามอง และน่าปรารถนามากยิ่งขึ้น วินเซนโซอดใจไม่ไหวต้องพรมจุมพิตไปทั่วดวงหน้า “อย่าเพิ่งค่ะ น้ำหวานมีเรื่องอยากขอร้องคุณ” “อะไรอีกล่ะลูกแกะขี้อ้อน เธอไม่รู้หรือไงว่าจิ้งจอกมันกำลังร้อนรนอยากดื่มกินเนื้อหวานๆ จะแย่แล้ว”จิ้งจอกหนุ่มชักเริ่มหงุดหงิดเมื่อโดนขัดใจ ลูกแกะสาวหน้าแดงก่ำ เธอรู้สิในเมื่ออาวุธร้ายของเขามันกำลังทักทายเธออยู่อย่างขะมักเขม้นแบบนี้ แต่สิตาพรมีเรื่องที่ยังต้องวอนขอเขาอยู่ มือเล็กๆ จึงยกขึ้นดันใบหน้าคมดุออกห่าง เพราะการที่เขาคลุกเคล้าอยู่แบบนี้มันทำให้เธอคิดอะไรไม่ออกเอาเสียเลย “น้ำหวานขอโทษค่ะ น้ำหวานเพียงแต่อยา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD