บทที่ 20

1473 Words

แปะ แปะ แปะ! ยังคิดไม่ทันไร หยาดฝนเม็ดโตก็พากันโปรยปรายลงมาจากม่านฟ้า ทำให้ก้านแก้วเกิดสภาวะสองจิตสองใจ ว่าจะขุดหาร่างต่อไปหรือจะรอจนกว่าฝนจะหยุดตกก่อนดี ซึ่งเธอใช้เวลาคิดไม่นานนัก ก็รีบกดเสียมเหล็กลงดิน แล้วตั้งใจขุดหาสิ่งนั้น แม้ว่าหยาดน้ำฝนจะชโลมเรือนร่างอรชรจนเริ่มเปียกชุ่ม แต่เธอก็ยังไม่หยุดออกแรงที่มีอยู่ เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ก่อนที่เธอจะไม่มีโอกาสได้ใช้มัน ก้านแก้วใช้เวลาเกือบครึ่งวัน ขุดหลุมนู่น กลบหลุมนี้ ไล่ไปตามจุดที่หน้าดินเหมือนมีการทับถมได้ไม่นาน แต่ด้วยความที่ป่ารกร้างข้างหอพักเป็นป่าใหญ่พอสมควร ทำให้ยากที่จะคาดการณ์ว่าหลุมฝังศพ อยู่ตรงจุดไหนกันแน่? พรึบ! ร่างเล็กทรุดตัวลงนั่งบนดินด้วยความอ่อนล้าเกินคำบรรยาย เธอไม่เคยทำงานที่ใช้เรี่ยวแรงมหาศาลขนาดนี้มาก่อน ไหนจะต้องตากฝนที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกนี่อีก ครั้นจะขุดหาต่อก็คงยากในการสำรวจหน้าดินที่ตอนนี้ เริ่มกลายเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD