“คุณแม่ก็มัวแต่พร่ำอยู่นี่แหละ เมื่อไรจะไปทำตามที่พูดสักที ไปหาที่อยู่ของพี่เมฆ ว่าเขาพานังพรีมไปซ่อนไว้ที่ไหน”
“จ้ะๆ ลูก แม่จะไปเดี๋ยวนี้แหละจ้ะ”
“น้องมุกต้องการที่ซุกตัวของนังพรีมภายในสองวัน! ถ้าคุณแม่ทำไม่ได้ น้องมุกจะอาละวาดให้บ้านพังเป็นแถบๆ คอยดู!”
คำขู่ของลูกสาว ทำเอาผู้เป็นมารดาต้องรับคำอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ด้วยรู้ดีว่ามุกรินไม่ได้ขู่แต่ปากเท่านั้น เพราะการอาละวาดจนข้าวของเสียหาย รถยนต์ถูกทุบกระจกแตกคันสองคัน เคยเกิดขึ้นมาครั้งหนึ่งแล้ว
“ไว้ใจแม่นะลูก แม่จะหาที่อยู่ของผู้กองเมฆให้ได้ภายในสองวันนี้แน่นอนลูก”
“ค่ะ แล้วน้องมุกจะรอ”
มุกรินรับคำเสียงแข็ง ดวงตาทั้งสองจ้องมองมารดาเขม็ง เป็นการออกคำสั่งกลายๆ ให้มารดาออกไปจากห้องของเธอ และไปทำตามที่ได้รับปากไว้
เมื่อมารดาออกไปจากห้องแล้ว มุกริกพาร่างบางเดินตรงไปยังโต๊ะกระจก คว้าตุ๊กตาหมีซึ่งเป็นของขวัญวันเกิดที่อชิรญาซื้อให้เธอ
