บทที่ 11

1226 Words

“ปล่อยฉัน เดนิคอฟ ฉันจะฆ่าคุณ” มธุรินดาแผดเสียงตะโกนด่า ดิ้นขลุกขลักอยู่ภายใต้อ้อมแขนแข็งแกร่ง มือเล็กทั้งสองยกขึ้นเตรียมจะผลักร่างล่ำสันให้ถอยออกห่างเพื่อหาอิสระให้กับตนเอง แต่ก็ไร้ประโยชน์เมื่อร่างอรชรยังคงถูกกอดรัดไว้แน่นปานงูเหลือมรัดเหยื่อไว้ก็ไม่ปาน “คุณต้องถูกลงโทษที่บังอาจลูบคมผู้ชายอย่างเดนิคอฟ” “ฉันจะฆ่าคุณ สาบานว่าฉันจะฆ่าคุณทันทีที่มีโอกาส” “ดี! ถ้ายังงั้นผมจะไม่เปิดโอกาสนั้นให้กับคุณ” เจ้าของนัยน์ตาคมกริบหาได้หวาดกลัวกับคำขู่ของมธุรินดาไม่ ชายหนุ่มยกมือใหญ่ลูบไล้ไปบนลำคอระหง ต่ำระเรื่อยลงมายังปทุมถันใต้อาภรณ์ตัวสวย อยากรู้จับใจว่าหน้าอกหน้าใจของหญิงสาวจะอะร้าอร่าม อกตูมๆ เหมือนสาวๆ ทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาหรือเปล่า และด้วยอยากรู้ว่าปทุมถันของคนในอ้อมแขนจะใหญ่โตมหึมาเหมือนบรรดาสาวๆ ในทำเนียบหรือไม่ มือใหญ่ทั้งสองจึงเลื่อนไปประกบเพื่อวัดขนาดของปทุมถันทั้งสอง ทั้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD