หล่อนมักนั่งคุยกับทิวเสมอแต่ก็คิดไปตามประสาพี่น้องไม่ได้นึกอะไรมากไปกว่านั้น ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทิวจะจีบหล่อนหรือไม่แค่คุยกันสนุกถูกคอก็สบายใจหายคิดถึงบ้าน มันก็เท่านั้นเอง ขณะนั้นน้ำก็ท้นขึ้นมาถึงครึ่งของคนตัวใหญ่ อลินทำท่าจะลุกขึ้นแต่กลับชะงักเพราะพัฒนพิชัยดึงแขนหล่อนไว้
“จะไปไหนอลิน...ลงมาในอ่างนี่ก่อน”
“เอ้อ...อลินช่วยเปิดน้ำให้พ่อเลี้ยงแล้วนี่คะ”
“ไหนสัญญาว่าจะช่วยถูกหลังให้ฉันไง”
เอาเข้าแล้วไหมล่ะ...อลินนึกในใจ หล่อนนึกว่าเขาจะลืมที่คุยกันไว้เมื่อกี๊แต่พ่อเลี้ยงหนุ่มใหญ่กลับจำได้ขึ้นใจ หล่อนยิ้มกับเขา ผู้ชายอะไรวัยขนาดนี้แล้วยังหล่อดูดีมีเสน่ห์ จริง ๆ หล่อนไม่ได้อยากจะปลีกตัวออกห่างเขาหรอกนะแต่เวลาอยู่ใกล้แล้วใจมันสั่นจนหยิบจับอะไรต่อมิอะไรไม่ถูกไปหมด หล่อนกลัวว่าเขาจะจับได้ว่าเวลาอยู่ต่อหน้าและต้องสบนัยน์ตาเปี่ยมเสน่ห์คู่นั้นทำให้หล่อนเขินอายขนาดไหน เด็กสาวลังเลสักครู่ก็ตอบกลับไป
