"ฉันบอกแล้วว่ายานั้นมอบให้เด็กน้อยเอาไปรักษาพ่อ ส่วนมีดสั้นเล่มนั้นฉันก็ไม่ได้รับซื้อมาเปล่าๆ ตอนนี้มันกลายเป็นสินค้าของที่ร้านไปแล้ว พวกคุณดูสิ เห็นไหมราคาของมันสูงมากกว่าที่ฉันรับซื้อเอาไว้เสียอีก" จินหลันพอได้ฟังที่อีกฝ่ายเอ่ยบอกก็รู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย พวกเขาพูดเหมือนกับว่าเธอเป็นคนดีมาก ทั้งๆ ที่จริงแล้วถ้าไม่มีระบบเธอก็คงไม่คิดจะซื้อมีดเล่มนั้นในราคาที่สูงขนาดนั้นหรอก
"ถึงอย่างนั้นพวกเราก็ต้องขอบคุณเถ้าแก่เนี้ยในความเมตตาอยู่ดี เพราะได้เถ้าแก่เนี้ยช่วยเอาไว้ผมเลยยังมีชีวิตอยู่ได้ดูแลลูกเมียต่อ ถ้ามีอะไรที่พวกผมพอช่วยเหลือได้ขอให้เถ้าแก่เนี้ยบอกมาได้เลยนะครับ พวกผมยินดีทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้ และไม่ทราบว่าค่ายาเท่าไรหรือครับ ให้ผมจ่ายเงินเถอะ" พ่อของเด็กน้อยยังคงพูดกับเธอด้วยท่าทางจริงใจและแสดงความเคารพต่อเธออีกด้วย
"ถ้ามีอะไรที่ฉันอยากให้ช่วยจะบอกก็แล้วกันนะ แต่ก็อย่า
