จินหลันตกใจเป็นอย่างมากได้แต่รวบรวมพลังปราณไปที่มือเพื่อดึงร่างของคนที่กำลังฉุดเธอให้ตกลงไปด้านล่างอย่างรวดเร็วเข้ามากอดเอาไว้ แล้วค่อยๆ ส่งลมปราณผ่านฝ่ามือไปผลักผนังของซอกผาทั้งสองฝั่งเพื่อช่วยชะลอความเร็วในการดิ่งลงพื้น จนเมื่อความเร็วเริ่มลดลงเธอก็ขับลมปราณไปที่ฝ่าเท้าเพื่อใช้เหยียบผนังของซอกผาสลับไปมาเหมือนกับตอนขาขึ้นเพียงแต่นี้เป็นการลงที่ลำบากพอสมควรเพราะน้ำหนักของร่างที่เธอกอดอยู่
จนลงมาถึงพื้นด้วยความทุลักทุเลเล็กน้อย จินหลันไม่ได้หยุดพักแต่รีบแบกร่างในอ้อมกอดขึ้นหลังแล้วรีบวิ่งไปหลบยังถ้ำที่เธอบังเอิญไปเจอมาและอยู่ไม่ไกลจากตรงนี้มากนัก เมื่อเข้ามาภายในถ้ำเธอว่างร่างที่อยู่บนหลังลงกับพื้น แล้วรีบออกไปหากิ่งไม้มาวางบังหน้าถ้ำเอาไว้เพื่อความปลอดภัย ทั้งๆ ที่เธอเองยังไม่รู้เลยว่าร่างที่ช่วยมาเป็นใคร แต่จากขนาดตัวของอีกฝ่ายที่สูงกว่าเธอมากและกล้ามเนื้อแน่นๆ ที่เธอสัมผัสได้ตอนกอดก็พอจ
