36

1477 Words

Weeks passed at wala nang kumukulit sa akin. I'm starting to have peace and balik nanaman sa simpleng buhay. I'm starting to be busy sa health center and forgetting that man. No one's bothering me. Kahit si Carson ay di na rin nagpaparamdam pa. I’m just so thankful for everyday quietness and peace. Kapag weekend nasa isla, kumakain ng fresh na isda. Nakakamay at nakataas pa ang paa sa mahabang bangko. Naglulublob sa dagat kasama ng ilang mga batang doon din nakatira kasama namin. “Ang lungkot naman. Wala man lang poging boys na dadalaw sa atin,” saad ni Jane na nakasimangot isang umaga sa health center. “Hwag na at magulo ang mga pogi. Makukulit at sakit sa ulo. Makipagbalikan ka na lang kay Berto kung bored ka na sa buhay mo,” payo ko pa sa babae. “Hay, ayoko na sa kanyang amoy isda.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD