Cruel Billionaire (SPG R-18)

2

Kinaumagahan ay nagluto ng almusal si Nanay Esther pero wala akong gana. Kahit gatas ay ayokong uminon kaya nagtubig lang ako.

Pababa naman ang demonyo mula sa taas ng mansyon. May kausap sa phone at kasunod ang mga body guard niya. Naghain na kami ni Nanay ng pagkain sa mesa para sa almusal nila. Walang bakas sa mukha nito ang pagkaguilty sa ginawa niya sa akin. Parang walang nangyari kahapon at kaninang madaling araw. Siguro nga ay mas gusto nitong nakikita akong nahihirapan at nasasaktan.

“Pagawain mo ng mga gawaing bahay yan dito. Ayoko ng tatamad-tamad,” saad ng lalaki kay nanay,

“Masakit pa ang katawan niya Nathaniel. Pagpahingahin mo muna sya.”

“Wala akong pakielam. Maraming cctv sa buong bahay kaya mamomonitor ko kayo. Sundin mong utos ko kundi pati ikaw masasaktan.”

Sa likod ng gwapong mukha nito ay puno ng kasamaaan ang kanyang buong pagkatao. Pati si nanay ay gusto pang saktan. Nagpupuyo ako sa galit at gusto kong isaksak sa kanya ang hawak niyang kutsilyo.

“Bakit ganyan ka makatingin? Gusto mong masinturon ulit,” nahuli nitong nakatingin ako sa kanya ng masama at agad naman akong nag-iwas.

“Doon ka na sa kusina. Sige na,” saad ni nanay at sumunod na lang ako. Ayoko ring masaktan pa.

Maya-maya ay umalis na rin ang halimaw kasama ang ibang body guard. Ang ilan naman ay nanatili sa mansyon at nakabantay sa amin ni Nanay.

“Pagpasensyahan mo na sya. Napuno na ng galit ang puso nya at paghihiganti pero hindi naman sya ganyan noon. Mabait na bata yan.”

“Pero nay, wala naman akong kasalanan sa kanya at paano nya nasabing si Daddy ang dahilan ng pagkamatay ng pamilya niya. Ano bang pruweba niya? And why he needs to punished me?”

“Hindi ko rin alam. Hayaan mo at kakausapin ko sya. Pakikiusapan kong palayain ka na niya. Ano? Masakit pa ba ang mga sugat mo?”

“Masakit pa rin po. I think, di naman sya makikinig sa inyo. He’s a devil.”

“Naniniwala pa rin akong may natitira pa rin syang kabutihan sa puso niya. Mamaya ay yeluhan pa natin iyang mga sugat at latay mo,” pag-iiba niya ng usapan.

I help nanay in her chores. It’s my first time to do household chores. Sa mansyon namin ay maraming katulong at di ko kailangang maglinis o magluto man lang. Kahit magprito ng itlog o pag-init ng tubig ay di ko pa nagagawa. Hindi nga rin ako marunong magbukas ng kalan. Pero ang lahat naman ay natututunan.

Sabi kasi ni Daddy mag-aral lang daw ako ng mabuti at isa pa, medicine ang course ko. Sobrang subsob ako sa pag-aaral. Hindi ko gusto ang course na iyon pero napilit ako ni Daddy even the specialty na mag OB gyne si daddy rin ang nasunod. Gusto ko sana ay pedia ang maging specialty ko pero mahigpit si daddy.

Naghihiwa kami ng gulay ni Nanay para sa hapunan. Tinuruan ako nito kung paano dahil first time ko rin itong gawin nang dumating ang halimaw.

“Sumunod ka sa akin,” utos nito sa akin pero hindi ko sya pinansin. “Di ka susunod?” Tiningnan ko lang sya ng masama at sya ay nakatingin rin ng masama sa akin. “Hwag mo kong tingnan ng ganyan,” sabay duro pa nito sa akin. Padabog kong binaba ang kutsilyo at lumapit sa kanya. Hinawakan ako nito sa panga ng mariin.

“Nathaniel iho. Tama na yan. Hwag mo nang saktan si Ella. Maawa ka naman sa kanya,” awat ni nanay at napabitaw ang halimaw sa akin.

“Awa? Walang awang pintay ng ama nya ang pamilya ko. Dinuro pa ako nitong muli sa aking mukha.

“What’s your proof?” matapang na tanong ko sa kanya dahil di ko lubos maisip na maaaaring magawa iyon ng aking ama.

“I’ve got every proof in this world. Don’t make me angry, lady.”

“Lagi ka namang galit diba?” sagot ko pa sa kanya.

Hinila ako nito sa braso pero nagpumiglas ako na makawala sa kanya.

“Pumapalag ka na ha. Hinila pa nito ang buhok ko dahil sa pagpupumiglas ko..

“Nathaniel, tumigil ka na nga. Ano ka ba?” muling sigaw ni Nanay sa pagsaway sa lalaki.

Di nagpatinag ang lalaki at kinaladkad akong hil-hila sa aking buhok. Muli akong ipinasok sa kwarto. Walang panama talaga ang lakas ko sa kanya. I’m so weak and helpless lalo na at nasuntok pa ako sa sikmura. Muli niya akong naitali sa kanyang kama at marahas na itinaas ang paldang suot ko. Ginupit niya ang underwear ko at nasugatan pa ako sa aking tagiliran.

Pagkatapos ay ginawan niya ako ng kahalayan. Marahas ang pagbaon niya sa akin. Pinilit niya ang kaniya na nilagyan lang ng likido para dumulas. Pinipigil kong tumulo ang luha ko pero sa sobrang awa ko sa aking sarili ay di ko na napigilan pa.

“Tumitigas ang ulo o at tumatapang ka na ha,” saad niya habang patuloy sa kanyang pagbayo sa aking bulaklak. Tinitiis ko ang ginagawa niya kahit nasusuklam na ako sa kanya at ang nasa bibig niyang sigarilyo ay idinikit sa aking hita. Bago pa man ako mapahiyaw ay natakpan na nito ang aking bibig. Lalong tumulo ang luha ko sa sakit at hapdi. “Subukan mo pang magyabang sa akin at tingnan ako ng masama. Dilang iyan ang mararanasan mo.” sa kabilang hita ay pinaso rin niya. Umalis siya sa kama at nakita ko ang dalawang hita kong may paso. Napakasakit at lalong tumitindi ang galit ko sa kanya. Gusto ko syang patayin sa mga oras na iyon.

“Umalis ka na sa kama ko. Bilisan mo. Kundi, tatadtarin kita ng paso,” patuloy naman niyang hinithit ang sigarilyo niya. Bumaba ako sa kwarto namin ni nanay. Paika-ika ang aking lakad at tumutulo ang luha. Agad kong nilagyan ng gamot ang aking sugat. Humingi din ako ng yelo para maibsan ang sakit ng aking paso. Nagsabi ako kay nanay na hihiga na at magpapahinga dahil sa sakit na aking nararamdaman physically at emotionally. Ni hindi na rin ako nakakakin ng hapunan sa sobrang sakit ng katawan at ng aking loob.

Alam kong wala akong magagawa para makatakas. Panay bantay ang buong bahay at mang laban naman ako ay sakit ng katawan ang ginagawa ng lalaking halimaw. Halos walang kain at walang tulog na rin ako ng ilang araw. Nanghihina at paano pa makakalaban sa halimaw.

Sa ikatlong araw ko at di ako lumaban. Hindi nagpumiglas at humiga lang sa kama ng halimaw gaya ng gusto niya. Wala akong emosyon habang binabayo niya ang aking kweba. Masakit pero hindi ko iniinda. Ayokong masaktan pang muli pero naramdaman ko ang kamay niya sa aking leeg habang naglalabas pasok siya sa akin.

Yun lang naman ang puntirya niya ang aking gitna. Walang halikan o hawakan. Ang tanging ginagawa ng halimaw na ito ay pasukin ako. Sa paghigpit ng kapit niya sa leeg ko ay iniisip kong tatanggapin ko na lang na patayin na niya ako para matapos na ang sakit na nararamdaman niya para sa pamilya ko at para matapos na rin ang sakit na nararamdaman ko. Naramdaman ko ang pagtulo ng aking luha. Malapit na akong mawalan ng malay. Wala nang hangin akong nalalanghap nang bigla niya akong bitawan.

“Akala mo, mapapadali ang buhay mo? Ano ka swerte?” napapaubo ako dahil sa biglang pagpasok ng hangin sa aking lalamunan. Sayang at buhay pa ako.

Noon, never kong naisip na mamatay agad o magpakamatay. Ngayon lang. Gusto ko nang mawalang parang bula o kainin na lang ng lupa dahil sa matinding dinaranas ko sa kamay ng lalaking halimaw. Umupo lang ako sa kusina pagkababa ko. Nakatulala at ayaw nang mag-isip ng kung ano.

“Nanay esther,” tawag ng isang lalaki at napalingon kami.

“Oh Shawn, mabuti at nakabalik ka na. Pagsabihan mo nga si Nathaniel,” salubong ni nanay sa lalaki.

“Anong problema? Sino sya? Anak nyo?” saad nito pero di ko sya pinansin.

“Hindi. Mahabang kwento.”

“Ano na bang nangyari dito? Ilang araw lang akong nawala ha.”

Pababa naman ang halimaw at nakita ang lalaking bagong dating.

“Mabuti naman at nakabalik ka na,” magiliw na saad ng halimaw na akala mo anghel sa pagbati sa lalaki.

“Sabi ni Nanay Esther pagsabihan daw kita. Ano nanamang ginawa mo?” natakot ako dahil sa sinabi ng lalaki at baka ako nanaman ang pagbalingan niya. Napatingin sa akin ang halimaw at agad akong nag-alis ng tingin.

“Wala. Ano ka ba? Kailangan na kita sa trabaho. Samahan mo ako ngayon,” umalis ang dalawa at naiwan kami ni nanay at ibang guards sa mansyon.

“Sino po yun nay?” usisa ko sa matanda.

“Kababata ni Nathan yung si Shawn tapos naging personal assistant niya. Best friends din sila. Siya lang ang nakakaintindi kay Nathan,” paliwanag ni Nanay sa akin.