Hapon nang mag-oout na ako sa aking duty. Si Jane pupunta daw ng palengke to buy her shoes. Ilang beses kong sinabihan na gamot na lang muna ang bilhin pero mapilit sya. Kaya bahala syang walang mas magandang blessing sa pasko. Umalis na ito bago pa mag alas singko at baka masaran daw sya ng tindahan.
“Hi!”
“Attorney!” gulat na saad ko. Mag-isa na lang ako sa center at di ko sya inaasahan na makita.
“Dinner?” anyaya nito.
“Ha?” I’m panicing. Kamilang dalawa at papalapit siya sa akin. I thought I already overcome my trauma. Wala naman kasing naging threat na lalaki sa akin for the past four years sa baryong iyon. Lahat sila naging mabuti sa akin.
“Tara na,” anyaya nitong muli sa akin na akala yata at close na agad kami.
“I can’t. Sorry,” tanggi ko sa lalaki. Uuwi sana ako sa isla. Kay
