ตอนที่10 เจ็บเหลือเกิน(ไม่ไหวแล้ว)2

1010 Words

ท่ามกลางหุบเขาภายใต้ราตรีเยียบเย็นพลันบังเกิดเสียงน้ำไหลเชี่ยวผสานเสียงสองร่างปะทะม่านน้ำดังตูม เบื้องล่างมวลธารา ถังไห่เฉิงกับลี่เซียนจมดิ่งไปคนละทิศละทาง ร่างใหญ่กับร่างเล็กต่างถูกกระแสน้ำพัดพากลืนหาย รุ่ยอ๋องดึงสติกลับคืนได้รวดเร็ว ยามนี้ร่างกายกลับมาขยับเขยื้อนได้เป็นปกติแล้ว ชายหนุ่มกลั้นหายใจดำน้ำก่อนจะแหวกว่ายส่งตัวเองขึ้นมาเบื้องบนผิวน้ำ สายตาคมเข้มมองหาอีกคนอย่างรวดเร็ว เมื่อยังไม่เห็นนางโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำจึงดำลงไปใหม่ สอดส่ายสายตาผ่านม่านน้ำสลัวรางครู่ใหญ่ กระทั่งเห็นเงานางรำไรไกลออกไป เนตรมังกรคมกล้าของจอมทัพทมิฬที่ต้องทำศึกสิบสองชั่วยาม มิครั่นคร้ามแม้รัตติกาลย่อมไม่เคยมีปัญหากับความมืดเช่นนี้ ถังไห่เฉิงจึงเห็นลี่เซียนได้ไม่ยาก แม้จะเป็นเพียงเงาร่างลางเลือนเต็มที ยามนี้ร่างบางตะเกียกตะกายฝ่าม่านน้ำจนสุดกำลัง ท่าทางบ่งบอกชัดเจนว่าว่ายน้ำไม่เป็น นางค่อยๆ หมดแรงลงเรื่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD