ซุนยวี่เห็นเช่นนั้นจึงรีบใช้แส้นักพรตฟาดลงที่กายงาม
ลี่เซียนเจ็บปวดจนกรีดร้องดังลั่น กระทั่งผนังถ้ำสั่นสะเทือนวูบหนึ่ง ส่งผลให้นักพรตน้อยที่อยู่ด้านนอกรับรู้ถึงความผิดปกติ จึงส่งเสียงถามอย่างตื่นตระหนก
“อาจารย์ เกิดสิ่งใด?”
“ห้ามเข้ามา!”
ซุนยวี่ออกคำสั่งอย่างดุดันเฉียบขาด จากนั้นจึงไม่คิดเสียเวลาไปมากกว่านี้
เขาฟาดแส้ลงไปอีกที ยังผลให้ลี่เซียนกระเด็นไปไกล
เรือนร่างบอบบางตกกระแทกพื้นหินอย่างแรง นางจุกจนร้องไม่ออก ปวดแปลบไปทั้งตัว พยายามหยัดกายลุกขึ้นกลับเจอกระบี่ปราบเซียนลอยอยู่เบื้องหน้า แสงสีทองจากกระบี่ส่องสะท้อนนัยน์ตาคู่งาม ทำนางถึงกับแสบตา มองสิ่งใดไม่ชัดเจน มิรู้ว่าควรไปทางใดแล้ว
ลี่เซียนมีตบะหลายร้อยปีก็จริง หากแต่นางไม่เคยฝึกวิชาอะไรเลยสักครา การต่อสู้เยี่ยงนี้ไหนเลยเคยพบพาน
แม้มีพลังวัตรและลมปราณแต่กลับรู้จักใช้เพียงน้อยนิด จะบอกว่านางสู้ไม่เป็นก็ย่อมได้ นางไ
