"วันนี้คุณเอิงสวยมากเลยนะครับ" ไตรฉัตรจ้องเอิงด้วยสายตาหวานเยิ้ม จนปราณนต์เริ่มนั่งไม่ติดแล้ว "ขอบคุณค่ะ แล้ววันนี้สาวสวยเซ็กซี่คนนั้นไม่มากับคุณไตรฉัตรด้วยเหรอคะ" "คุณเอิงจำได้ แสดงว่าสนใจเรื่องของผมด้วย" ไตรฉัตรพูดเข้าข้างตัวเองได้น่าหมั่นไส้จริงๆ "นายควรกลับไปนั่งที่ของนายได้แล้ว" ปราณนต์เอ่ยไล่ "แล้วถ้าชั้นอยากนั่งข้างเอิงตรงนี้หระ" ไตรฉัตรมองหน้าปราณนต์อย่างไม่ยอมเช่นกัน เอิงเอยเห็นท่าไม่ดี กลัวจะมีเรื่อง "คุณไตรฉัตร กลับไปนั่งที่เดิมเถอะค่ะ" ไตรฉัตรยกยิ้มมุมปาก พยักหน้ารับเบาๆ "ถ้าคุณเอิงบอก ผมก็พร้อมทำตามครับ" ไตรฉัตรส่งยิ้มหวานให้เอิง "รีบไสหัวไปซะ" ปราณนต์เริ่มหมดความอดทน "ผมไปก่อนนะครับ เดี๋ยวผมค่อยมาหาคุณเอิงใหม่" "ไม่ต้องสะเอ๊อะมา" ปราณนต์ห้าม "ชั้นมาหาเอิง ไม่ได้มาหาแก" ไตรฉัตรยิ้มให้เอิงก่อนเดินออกไป "ไปสนิทกับมันตั้งแต่เมื่อไหร่" ปราณนต์หน้าบึ้งตึง "เปล