We use cookies
When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Your cookies settings
Strictly cookie settingsAlways Active
BÖLÜM 33
PARS Ohhh be sonunda sevdiğim kadınla baş başa kalabilecektik. Kaç gündür Musa amca bir yandan Alparslan bir yandan sıkışıp kalmıştık. Melisa’ya karşı mesafeli olmak istemiyordum. Onu öpmek koklamak istiyordum. O günlerden birinde Emir arayarak Melisa’yı öğrenmiş ve gelmek istediğini söylemişti. Bense orada kalıp Meltem ve Hakan ile ilgilenmesini söyledim. Şimdi Melisa ile o çoktan yapmamız gereken konuşmayı yapmam gerekiyordu. Tam Melisa ile asansöre bineceğimiz sırada arkamızdan Zehra annem seslenmesiyle durduk. “Çocuklar yetiştiğime sevindim. İnşaatlardan birsinde kaza olmuş, işçilerden birisi ağır yaralanmış” dediği anda “hangisi”diye sordum “Karşıda Beykoz’daki inşaatta” Melisa’nın elini bırakmadan anneme başımla tamam işareti verip asansöre bindik. Melisa “Ne olmuş acaba” diyere
- Writer
- chap_listContents
- likeADD
