BÖLÜM 30 +18

1632 Words

Meltem 2 haftayı geçmişti. Alçılarım çıktı. Artık hastaneden taburcu oluyordum. Bir iki defa Melisa’nın odasına gitmek istedim fakat ona karşı o kadar mahcup olmuştum ki yüzüne nasıl bakacağımı bilemiyordum ancak o beni ziyarete geldi. Sanki bu olaylar benim yüzümden değilde kendisi yüzünden olmuş gibi mahcubiyet vardı üzerinde. O sabah yine yalnız kalmak istediğimi söyleyip herkesi gönderdim. Hakan’da dahil. Pars bey her ne kadar Hakan’ın da üzgün olduğunu söylese de yani gerçekleri yüzüme vursa da yapamıyordum. Her şey benim yüzümden olduğu için kendimi affedemiyordum. Hakan’ın beni affetmesini beklemem haksızlık olurdu. Hakan ile birlikte nereden baksan 15 yıldur birlikteydik. 10 yıldır evliydik ama bir çocuğumuz olsun istiyorduk artık. Ben Hakan’ı her şeyden çok seviyorum. Onun da be

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD