Maya-maya ay tumigil na ang sasakyan. Agad namang napatingin si Aleesha sa paligid at nagmasid. The surroundings are vast. Dahil may kalaliman na ang gabi ay hindi na masiyadong maliwanag ang paligid. Ngunit sa tulong ng liwanag mula sa buwan at ilaw ng kotse ay malaya niyang napagmasdan ang kapaligiran.
Nine years is enough for Aleesha to know the place like the back of her hand. It’s because after exploring it every day, she gets accustomed to it. Alam na alam niya kung saan siya dinala ni Dylan. Matipid siyang napangiti dahil sa kahit sa lugar ay magkasundo sila ng gusto ni Dylan. This place on the island that she likes the most. It's on the top of the cliff where the horizon can see from far beyond. A rich green scenery leveling the ridge makes Aleesha breathe in awe. A single tree
