วันรุ่งขึ้น เราใส่เครื่องแบบของกองร้อยหลักที่ร็อบบ์เอามาให้เมื่อเย็นวาน แล้วออกไปรอร็อบบ์ที่โรงนอนของกองร้อยหลักตามที่นัดกันไว้ แน่นอนว่าผมไม่ลืมบอกเขาว่าผมกับริชชีสามารถเข้าร่วมฝึกได้หลังเที่ยงเท่านั้น แต่ผมไม่ได้บอกเขาหรอกนะว่าที่เป็นแบบนี้เพราะต้องพาริชชีไปให้ด็อกเตอร์ดีนเก็บตัวอย่างเลือดเพื่อคิดค้นยารักษาไวรัสซี
ขืนบอกไปล่ะก็ มีหวังริชชีคงจบสิ้นกันแค่นี้แน่
ผมกับริชชียืนรออยู่ได้ครู่หนึ่ง ร็อบบ์ก็ปรากฏตัวพร้อมกับแอนนาเบลและแพทริก
“ไง รอนานมั้ย” ร็อบบ์ทักทายเราเป็นคนแรก
“ไม่ ฉันก็เพิ่งมาถึงได้ไม่นาน” ผมตอบรับ ก่อนจะหันไปพยักหน้าทักแพทริก เขาพยักหน้าทักคืน จะมีก็แต่แอนนาเบลเท่านั้นที่ทำหน้าบอกบุญไม่รับเมื่อสายตาปะทะเข้ากับร่างใหญ่ของริชชีที่ยืนอยู่ข้างผม
“ไหนนายบอกว่าจะให้เนวิลล์มาอยู่กับเราไง” แอนนาเบลแทรกขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก เรียกให้ร็อบบ์หันไปมอง
“ใช่ไง”
“แล้วหมอนี่
