“ปากดีนักนะมึง ผัวะ ผัวะ ผัวะ !!!”
ร่างหนาประเคนรองเท้าหุ้มส้นลงไปใส่หน้าของมาวิน ใบหน้าคมดวงตาแข็งกร้าวขึ้นมา ดึงหน้าตรงไม่หันหนี เท้าหนักๆหวดลงไปไม่ยั้งแรง มาวินเลือดไหลลงจนกลบปาก เมลร้องไห้ออกมาตัวสั่นระริก จนความมืดโรยตัวลงมาอีกครั้ง หลังจากผ่านไปอีกหนึ่งวัน ท่ามกลางบรรยากาศที่ขมุกขมัว ทุกคนคอแห้งผาก ปากแตกกันเป็นขุย เมลหน้ามืดตาลาย นั่งกอดร่างของมาวินลงไปแน่นๆ
"พี่วิน ตื่น พี่วิน ฮรือ ฮรือ ฮรือ อย่าตายนะพี่วิน ถ้าพี่วินตายเมลจะอยู่กับใครคะ วินเป็นแฟนของเมลแล้วนะ วินเป็นแฟนเค้าแล้ว ฮรือ อย่าเป็นอะไรไปนะพี่วิน"
ร่างของอัฟโฟรหัวฟูๆกลมๆ กระซิบลงไปที่ข้างหูของนายของของตัวเองไปเบาๆ
“ใต้ตัวผมมีปืนอยู่สองกระบอก "
ร่างหนาปรือตาขึ้นมาแล้วกระซิบออกไปเบาๆตอบกลับไป
"ติดคนเจ็บกับผู้หญิง "
อัฟโฟรหนุ่มกรอกดวงตาขึ้นมาเบาๆ และเร่งแก้มัดมือของตัวเองออกไป ค่อยๆยิงคนใกล้ๆไปทีล่ะคนให้ล้มลงไปช้า
