No Love :: CHAPTER 3 [100%]
1081 Words
“เออ ไม่เป็นไร ฉันกำลังจะไปแล้ว...”
“ได้ไงละ พี่หวังดีนะ ตัวคนเดียวแบบนี้ บ้านพี่มีเสื้อเปลี่ยนนะ อีกอย่าง จะได้หาอะไรทำอุ่นๆ ด้วยดีไหมฮึ” เสียงผู้ชายดังขึ้นห่างจากเขาไม่มาก แต่ไคก็เลือกที่จะไม่สนใจ เพราะมันไม่ใช่เรื่องของเขา เพราะตอนนี้เขากำลังคิดว่าเมื่อไหร่ฝนที่ตกลงมาจะหยุดสักทีต่างหาก
“ไม่!! บอกแล้วไงว่าฉันไม่ไป”
“อย่ามาเล่นตัวหน่อยเลย แต่งตัวล่อผู้ชายออกมากลางฝนแบบนี้... มาเถอะ ฉันรู้ว่าเธออยากสนุกนะ”
ไคหลับตาลงอย่างหงุดหงิดทันที และเขาก็มักจะเกลียดตัวเองทุกครั้งที่มักจะเสนอหน้าเข้าไปช่วยคนอื่น ทั้งๆ ที่มันไม่ใช่เรื่องของเขา ร่างหนาหันไปมองหญิงสาวที่กำลังยื้อฉุดกระชากกับชายคนนั้น เขาเดินตรงไปทันทีและจับแขนบางไว้จนเธอหันมามองเขาด้วยสีหน้าตกใจ
“คะ ไค!!”
“แกเป็นใครว่ะ?”
“ฉันคือไค...”
“อ้าวไอ้เวร กวนแล้วไง!!”
“ปล่อยแขนเธอซะ ก่อนที่ฉันจะหยิบปืนมายิงแก (-___-)” ใบหน้าหล่อนิ่งของไคได้ผล ในเมื่อผู้ชายคนนี้ได้ฟังก็ปล่อยมือจากเอฟทันที และวิ่งฝ่าสายฝนออกไป ร่างหนาถอนหายใจออกมา มองหญิงสาวที่เขาเคยช่วยเหลือเธอไว้อย่างนิ่งๆ
“ทำไมฉันจะต้องมาเจอเธอให้สถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ (-__-)”
“ขอโทษ... ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“เฮ้อ เอาเสื้อฉันไปคลุมก่อน เสื้อเธอเนี้ยมันจะบางไปไหนเนี้ย?”
“ก็ใส่มาให้นายเห็นไง...” เอฟมองไคที่ไม่ได้สนใจกับสิ่งที่เธอพูด อันที่จริงเขาไม่ได้ยินมันต่างหาก ไคถอนหายใจออกมา มองฝนที่ตกอย่างหนักอย่างนิ่งๆ มือหนาหยิบโทรศัพท์มาต่อสายหาคนที่ตัวเองคิดถึงทันที ท่ามกลางสายตาของเอฟที่จ้องมองอยู่
“ครับ เนย... พอดีพี่ติดฝนอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง พอดีเขาโดนลวนลามนะครับ พี่อาจจะไปทานอาหารกับเนยช้าหน่อยนะครับ”
“...” สายตาของเอฟจ้องมองใบหน้าของไคที่ดูมีความสุขมากกับการได้พูดคุยกับคนที่ตัวเองรัก มือบางกำเสื้อเชิ้ตสีดำของเขาที่คลุมตัวเธออยู่จนยับยู่ยี่ ใบหน้าสวยกัดฟันแน่น ทำไมกัน? ผู้ชายที่เธอสนใจถึงต้องมีคนที่ตัวเองรักแล้วนะ ทำไมกัน!! พระเจ้ากำลังเล่นตลกอะไรกับเธออยู่กันแน่ เธอแค่อยากได้คนที่ตัวเองพอใจ แต่ทำไมถึงต้องเจอเขาทั้งๆ ที่เขาไม่โสดด้วย
ทางเดียวที่เธอจะได้เขามา ทางเดียวที่เธอจะต้องครอบครองเขาคือ “แย่ง” มาให้ได้!!
“ฉันจะกลับแล้ว เธอเองก็ต้องระวังตัวด้วย...”
“อะ เดี๋ยวสิ ไปส่งฉันหน่อยได้ไหม?”
“หือ?”
“เออ ไม่เป็นไรก็ได้” เอฟตีหน้าเศร้าทันที อย่างน้อยก็ให้เขาไปส่งที่คอนโด และยื้อเขาไว้กับเธอให้นานที่สุด ระหว่างนี้เธอก็ต้องทำตัวเป็นหญิงสาวน่าสงสารก่อนแล้วกันนะ
“เฮ้อ โอเค แต่ฉันเอามอเตอร์ไซค์มานะ เปียกฝนอีกรอบแล้วกัน”
“อะ อือ ขอบคุณนะ” ไคมองใบหน้าสวยหวานที่ยิ้มให้เขาอย่างดีใจ ก่อนที่ร่างหนาจะเดินไปขึ้นคร่อมรถของตัวเองและสตาร์ททันทีโดยมีร่างบางของเอฟนั่งซ้อนท้าย มือบางโอบกอดเอวหนา จนไคหันไปมองด้วยสีหน้านิ่งๆ
“กะ ก็ฉันกลัวตกนี่น่า -3-“
“แล้วฉันพูดอะไรหรือยัง? (-__-)” ใบหน้าสวยส่ายหน้าไปมา ก่อนจะกอดเอวหนาแน่นทันทีที่รถออกตัว เอฟซบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้าง กระชับอ้อมแขนตัวเองแน่นทันที พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างสุขใจ รถของไคมาถึงคอนโดของเอฟ แต่เธอกลับลากร่างของเขาให้ตามขึ้นมาที่ห้องด้วยเนื่องจากตัวเขาเปียกไปหมดทั้งตัว และใช่มันดูหล่อมากและฮอตมากในสายตาของเอฟ ดังนั้นเธอจึงมีข้ออ้างโดยการให้เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องของเธอ เพราะจะได้ไม่เป็นหวัด
“ไม่ต้อง ฉันรีบ...”
“แต่นายช่วยฉันหลายครั้งแล้วนะ ให้ฉันตอบแทนนายนะๆ”
“เฮ้อ”
“ห้องน้ำอยู่ในห้องนอนฉันตรงนั้น นายถอดเสื้อผ้ากองไว้ แล้วเดี๋ยวฉันเอาไปซักอบแห้งให้ยี่สิบนาที นะ” ไคทนลูกอ้อนของเอฟไม่ได้เลยจำต้องเดินเข้าห้องนอนเอฟไป ใบหน้าสวยอมยิ้มและเดินเข้าห้องของควีนจัดการอาบน้ำและออกมาด้วยการนุ่งผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียว ก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องตัวเองหยิบเสื้อผ้าของไคไปซักและอบแห้ง เอฟเดินเข้าห้องไปอีกครั้ง และครั้งนี้ทำให้เธอเห็นร่างหนาของไคที่กำลังเสยผมตัวเองขึ้นไป หยดน้ำตามร่างกายของเขา ใบหน้าหล่อนิ่งที่ขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด นุ่งแค่ผ้าขนหนูสีชมพูของเธอ และหันมามองเธอที่อยู่ในผ้าขนหนูผืนเล็กเช่นเดียวกัน
“เออ ฉันจะมาเอาเสื้อผ้า -////////-“
“อือ” เอฟมองไคที่พยักหน้าและหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดหัวตัวเอง ร่างบางคิดได้ยังงั้นเลยเดินไปหยุดตรงหน้าเขาทันที ยกมือขึ้นจับมือเขาที่กำลังเช็ดหัวตัวเองอยู่
“จะทำอะไร? (-__-)”
“อะ เออ จะช่วยนายไง...”
“ไม่ต้อง เธอไปแต่งตัวซะ”
“แต่ว่าฉันอยากช่วย”
“ไปแต่งตัว (-___-)”
“แต่ว่าให้ฉัน วะ ว้าย!!” ไคที่กระชากผ้าขนหนูจากมือของเอฟอย่างแรง ส่งผลให้เธอลื่นหงายหลัง แต่ไคกลับไวกว่าคว้าเอวบางไว้แต่ขาตัวเองกลับพันกันมั่ว ทำให้ไคล้มทับร่างบางทันทีบนเตียงนอนนุ่มๆ
ตุ้บ!!
ใบหน้าสวยลืมตามองใบหน้าหล่อนิ่งที่อยู่ห่างจากเธอแค่นิดเดียว รับรู้ถึงลมหายใจที่ผสมกันไปมา รับรู้ถึงร่างกายเปลือยเปล่าของเขา แผงอกที่แข็งแกร่งบดเบียดกับทรวงอกที่ใหญ่ของเธอจนมันล้นทะลัก ไคจ้องใบหน้าหวานนิ่งๆ ก่อนที่เอฟจะเป็นฝ่ายเลื่อนมือไปตามไหล่หนาโอบคอหนาให้ก้มลงเพื่อจะจูบเขา
“ปล่อยฉัน (-___-)”
“ไค...”
“อย่าทำแบบนี้ ถ้าไม่อยากเป็นผู้หญิงที่โชคร้ายไปตลอดชีวิต... อย่ามาทำแบบนี้กับฉัน (-___-)”
- Writer
