Chapter 00: The one who wants to wear the crown, must bear it's weight

1913 Words
Huling sulyap sa kabuuan ng House of Alleá ang ginawa ni Savannah matapos niyang mag-empake ng mga gamit. Ngayon siya natakdang bumalik sa Pilipinas at sa buhay na halos isang taon niya din tinalikuran. She can't wait to walk on that ramp again wearing designer but comfortable clothes. Meet people without going through a detailed security check up. Laid on the bed she owned and tasted what her mom cooks for breakfast, lunch and dinner. Have nonstop chichat with her twin sister, cousins, nieces, nephews and guitar jamming with her dad. Lahat ng iyon ay gagawin niya pagkarating sa homeland niya. Cretia became her second home and she will probably go back if given an another chance. She wanted to roam not as a noble woman who competed for the crown but as a tourist. Siguro paplanuhin niya ang pagbalik niya doon kasama ang kapatid. Curious kasi ito sa lugar na napuntahan at sa naging buhay niya roon. A warm smile flashed on her face when the wind blown and danced her hair. “Miss Savannah,” tawag sa kanya ng isang katiwala. Hinawi niya ang buhok saka inipit iyon sa likuran ng kanyang tainga. “King Harrion is here and he wants to talk to you.” Agad na lumabas ang katiwala at malalim siyang napahinga bago lumakad palabas ng kanyang kwarto. Iyon na ang huling beses na makikita niya ang mukha ng binata. Baka sa pagbalik niya'y ganap na itong hari ng maliit na bansang iyon. Holding the hand of the chosen queen among the fifteen candidates. Nine na lang pala dahil nauna nang mag-withdraw yung lima at siya ang ikahuli. Inayos niya ang suot na puting t-shirt na tinerno sa loose mom's maong pants. Not an appropriate outfit to faced the country's future king but those made her more comfortable. “Hey... I mean, your royal highness.” She curtsy in front of Rion just like what the royal teachers taught her. “You're too formal Savannah,” wika nito sa kanya. “Why sir? Is it because I already back out the competition?” Rion invited her to walk around the huge lawn of House of Alleá. “Please stay healthy and don't let other people decide on what's good for you. Be the man that I met outside your royal suit,” “Can we drop the formalities?” She nodded coyly to him. Pareho silang napangiti at patuloy na naglakad sa kabuuan ng kinaroroonan nila. “You're really going home now, huh?” “Yes and actually I'm planning to leave this country quietly but you cornered me,” he laughed and it's like music to her ears. Iyon siguro ang isa sa mga mami-miss niya kay Rion. Pinaglapat niya ang mga labi matapos itong pasadahan ng tingin. Gusto niya itanong kung paano nito nalaman na uuwi na siya ngayon. Ngunit pinigilan niya ang kanyang sarili. “Be happy, Rion. Whoever you choose as your queen, I know she will be love by you and by this country,” Sampung araw na lang ang natitira at magkaka-alaman na kung sino ang magiging reyna ng bansang iiwanan niya. Madami sa mga kakumpetensya niya ang nararapat para sa koronang minsan niyang pinangarap. Kung hindi siya siguro nasakal baka hanggang sa mga oras na ito'y nakikipag-kumpetensya siya. Bigla na lang siyang nagising isang umaga na hindi na siya sa masaya sa ginagawa niya. Pumasok din sa isipan niya ang posibilidad na mawawalan siya ng kalayaan kapag ituloy pa iyon. Malaking responsibilidad ang naka-atang sa magiging reyna ni Rion at iyon ang totoong buhay. Malayo sa fairytale books na nababasa niya at napapanood sa television saka sinehan. Being the woman seated beside the king was quite a huge job with great responsibility. That lucky woman will be the king's mirror and the wind beneath his wings. Hindi siya handa sa gano'ng responsibilidad dahil iyon nga lang na pagiging kilala ng pamilya nila sa Pilipinas ay nakakasakal na. Paano pa kaya yung pagiging kilala sa buong mundo? Madaming mata ang nakasubaybay sa bawat kilos. Open book sa lahat ang relasyon na pinaka-ayaw niya. Those were the sole reasons she thought why her relationship with Mateo and Silas didn't succeed. “I want to cancel the selection,” Napatingin siya kay Rion ng madinig ang binitiwan nitong salita. Ibig bang sabihin ay wala itong napili na maging reyna? Paano mangyayari iyon gayong lahat ng nakalaban niya'y may potential. Miss Letizia - one of the royal teachers - told her that she also had a potential to be the next crown princess and queen after the reign of Rion's Queen mother. She wanted to asked why but it was said that no one should questioned the king's decision. Ito na din naman ang hari dahil ito lang naman maaring maging tiga-pagmana ng korona ngayon. Rion has a sibling but currently no where to be found. “I want to do something relevant that people will gain a benefit not just a gossip to spread. I don't want everyone to focused on my personal life.” A smile flashed again on her face. That's the man whom she met out of the shining royal suit and crown. The man whom she loved secretly. “Whatever your plans, I hope it will take off maybe not today but in the future. I have faith in you even we're miles apart.” She faced him and offer her hand to shake. “Maybe when I come back you're the king of this country. Am I going to have a privilage since I'm friends with the king?” Napatawa niya itong muli at hindi siguro siya mananawa na pakinggan iyon. “I'm just kidding,” Rion accepted her hand and held it tightly. Dinala nito iyon sa dibdib na hindi niya inasahan. She felt a strange feelings that almost wobble her both legs. Gano'n katindi ang epekto nito sa kanya na kahit sa simpleng paghawak lang nito sa kamay niya'y nanghihina na siya. She pulled her hand from his grip and slid it inside her pants pockets. “I-I have to go. The airport is quite far from here.” Paalam niya saka muling yumukod dito bilang pagbibigay galang. She turned her back to him and start walking back the house. Kailangan na niya magmadali bago pa magbago ang kanyang isip. Mahirap pa namang kalaban ang sarili sa totoo lang. Ilang beses na niya sinubukan ngunit hindi niya magawa manalo kahit na kailan. She and Rion were better off like that since they're literally world's apart from each other. Rion will be a ruler of that small country while she'll be the queen of her own world. The queen who wears her own invisible crown. Hindi naman kailangan ng korona para makilala sa mundo. She wanted to become someone who promotes women empowerment. It has been said that the one who wants to wears the crown, must bear it's weight. ~•~•~•~ The drive from House of Alleá to the main palace was dreadful. Hindi maintindihan ni Rion kung bakit 'di niya nagawang sabihin ang totoong dahilan tungkol sa kagustuhang pagkakansela ng selection. Na wala sa mga babaeng natira ang gusto niyang makasama habang buhay. Na may napili na siya at si Savannah iyon. Hinayaan niya lang na umalis ito at tuluyang sinukuan ang pagkakataon na makapagdesisyon para sa sarili niya. Walang gana siyang bumaba sa sasakyan at pumasok sa loob kung saan naabutan niyang naghahanda ang lahat para sa masquerade ball na gaganapin mamaya. Ang dalaga pa naman ang gusto niyang maisayaw sa gabing iyon ngunit umalis na nga ito. Sigurado siyang sa mga oras na iyon ay nakasakay na ito ng eroplano pabalik sa bansang pinanggalingan. He went straight to his study room and flop his self on the long couch there. Bakit ba kasi umatake na naman ang pagkatorpe niya? Mas madali yatang sabihin na pinanguhan siya ng takot na baka hindi maibigay ang normal na buhay na gusto ni Savannah. Prior to their conversation awhile ago, they have a private talks in the resort where the competion was being held two weeks ago. Doon sinabi ni Savannah na hindi ang makipagkumpetensya sa isang materyal na bagay ang gusto nito. Kung iibig 'man ito uli ay gusto na nitong pribado at kakaunti lamang ang nakakaalam. How will he going give that to her when the whole country was rooting for him? Nahihirapan siyang magdesisyon lalo't bansa ang katungali sa usaping iyon. Sa gano'n ayos siya naabutan ng kanyang ina. “Aren't you going to the masquerade ball?” tanong nito sa kanya. “Am I allowed not to attend?” Balik tanong niya sa ina. Umiling ito at obvious na iyon ang magiging sagot nito sa kanya. Of course he have to be there since he'll be the next king of that country. People wanted to see more of him for it was given that the king's life and affairs should be open to public. “I'll just rest for awhile and prepare after,” “Alright. Don't try to escape, okay?” Paalala nito sa kanya bago siya iniwan. Pumasok sa study room niya ang personal guard niya na madalas kakutsaba niya sa pagtakas. Nagkatinginan sila at doon palang tila nagkunekta na ang isipan nila. Kailangan niyang makusap ng isang beses pa si Savannah bago 'man lang ito tuluyang umalis. “What time is her flight back to Manila?” tanong niya sa personal guard niya. “Exactly seven in the evening, your highness.” sagot nito. Sinipat niya ang orasang pambisig at nagmadaling nagbihis ng normal na damit. It was an all black shirt, pants and shoes that he paired with black cap. Sa gano'ng ayos hindi na siya makikilala pa ng mga tao na makakasalamuha nila. “This is the last time that I will escape,” pangako niya sa guard na kasama niya ngayon. Hindi naman ito makakatanggi lalo't siya pa rin ang maituturing na pinakamataas na tao sa bansang iyon. “It's a holiday so there will be no traffic. I'll be there just before she could enter the departure gate.” Ginamit niya ang daan patungo sa sikretong tambayan kung saan naka-park ang motor na ginagamit niya sa tuwing tatakas. Pinaandar niya iyon patungo sa daan pa-airport at nakasunod lang sa kanyang likuran ang guard na kasabwat niya. Mas mabilis ang motor kaysa sasakyan kahit pa delikado iyon. Kailangan niyang maabutan si Savannah bago ito umalis. At dahil nga holiday, literal na naging mabilis ang naging byahe nila papunta doon. Natigil siya ng makita ang kumpol ng mga tao sa iisang lugar. “Your highness, I'll just get her for you,” anang personal guard na may halong pag-aalala. Mabilis siyang lumakad sa gawi ng mga nagkukumpulang media persons at airport guards. Nasa gitna noon si Savannah at sinasagot ang mga tanong na pinupukol sa dito. His personal guard protected him until he stood in front of Savannah. Camera flashes almost blinded him so fixed the cap he's wearing. He held Savannah's hand and squeeze it tightly. “I'm cancelling the selection.” He said to her Nanlaki ang mga mata nito ng makilala siya. “You shouldn't be here and you already told me about that awhile ago.” “Again, I'm cancelling the selection.” Mas malakas at dinig mga media persons na nasa paligid nila. Nagsimulang magbulungan ang mga iyon at malaking scoop ang eksenang ginawa niya ngayon. Baka nagwawala na ngayon ang Queen mother niya dahil sa desisyong iyon na hindi 'man kinosulta dito. Everyone eyed them and start taking photos in different angles. Humigpit ang hawak niya sa kamay ni Savannah. “Are you sure?” “Yes.” Tumingin siya diretcho sa mga mata nito saka ngumiti. “I have my eyes into you now,”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD