“…เอ่อ...ครืดดดดด!” และไม่ทันที่น้ำฟ้าจะได้ตอบคำถามที่ถูกเอ่ยออกมาอีกครั้ง เสียงท้องของเธอก็ร้องประจานความน่าอายของเธอออกมาให้เฮเลน ได้ยิน
“…รอสักครู่นะคะ” เฮเลนเอ่ยพร้อมรอยยิ้มที่น้ำฟ้ามองแล้วรู้สึกถึงความปลอดภัยจากเฮเลน
“ขอบคุณนะคะ...เฮเลน” น้ำฟ้ากล่าวขอบคุณเฮเลน หลังจากที่จัดการอาหารที่เธอนำมาให้จนไม่เหลือ
“คุณจะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามั้ยคะ...” เฮเลนเอ่ยพร้อมนำเสื้อผ้าของหญิงสาวที่เจอาร์นำมาให้เข้าตู้
“ก็ดีคะ...รู้สึกเพลียๆและเหนื่อยจัง” น้ำฟ้าพูดพร้อมกับเดินเข้าไปในห้องน้ำจนเธอลืมเลือนไปเลยว่า เธอยังไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ตัวเองอยู่อีกทวีปคนละฟากกับประเทศไทย
“เดี๋ยวคะ!” เฮเลนหันไปตามเสียงเรียกนั้น เมื่อน้ำฟ้าเข้าไปในห้องน้ำไม่ถึงห้านาที เธอก็เปิดประตูห้องน้ำออกมาและร้องเรียกเฮเลนก่อนที่เธอจะถือถาดอาหารออกจากห้องไป
“…มีอะไรเหรอคะ”
“คือว่า...หนูอยากรบกวนหน่อยคะ...คือว่าหนูเป็นวันนั้นข
