“อ้า...อ๊ะ....” น้ำฟ้ายังร้องครางมากขึ้นเมื่อการขยับสะโพกยังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่อง
“เสียว...มาก...นาวา...ใกล้แล้ว”
“พี่บลู...กรี๊ดดดดด/...โอ้วววววววว” สองเสียงดังก้องกังวาลเมื่อต่างมาถึงจุดปลดปล่อยธารน้ำอุ่นสาดสัดผสมรวมตัวกัน ร่างกายทั้งสองเกร็งกระตุก มือน้อยทั้งสองข้างของน้ำฟ้าวางทาบทับไว้บนหน้าท้องเป็นลอนสวยงามของ อดัมเพื่อพยุงตัวเองไว้ในขณะที่เธอหอบหายใจอย่างคนพึ่งออกกำลังกายมาอย่างหักโหม
“นาวาสัญญากับพี่นะ...ว่าจะเป็นของพี่คนเดียว” อดัมเอ่ยกระซิบแผ่วเบาที่ใบหูของน้ำฟ้าหลังจากที่เธอมานอนอิงแอบอยู่เคียงข้างเขาในอ้อมแขนที่กอดรัดอย่างหวงแหน
“อื้ม” น้ำฟ้าครางออกมาอย่างคนละเมอ เพราะตอนนี้เธอแทบจะลืมตาไม่ขึ้นเมื่อความเสียวซ่านจบลง ความง่วงก็เข้าแทนที่โดยทันที เพราะเธอเหนื่อยมากอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
อดัมยิ้มกับสิ่งที่ได้ยินโดยที่ไม่ได้คิดเลยว่าหญิงสาวจะรับรู้และเข้าใจสิ่งที่
