“เออ...ของคุณแต่ฉันไม่ให้คุณกิน” น้ำฟ้าพูดพร้อมกับเลื่อนจานไปอีกด้านให้ไกลจากมือเขา
“แต่ฉันจะกิน”
“อร้ายยยยย!...” น้ำฟ้าร้องออกมาและเกิดสงครามย่อมๆบนโต๊ะอาหาร เมื่อฝ่ายหนึ่งพยายามจะเอาส้อมจิ้มไข่แดงที่กึ่งสุกกึ่งดิบ ส่วนอีกคนก็พยายามที่จะขัดขวาง ทั้งสองคนต่างก็ไม่ยอมกัน เจอาร์อดยิ้มไปกับภาพนั้นไม่ได้ เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นอดัมปลดปล่อยอารมณ์ตามวัยของเขา อดัมด้วยวัยเพียงยี่สิบสี่ปีแต่ด้วยภาระหน้าที่ที่เขาต้องรับผิดชอบมาตั้งแต่เยาว์วัยทำให้อดัมต้องเป็นผู้ใหญ่มากกว่าอายุจริง เพราะอดัมรับตำแหน่งเป็นหัวหน้ามาเฟียตั้งแต่อายุยี่สิบเมื่อคุณอีธานเสียชีวิตลงด้วยโรคชราภาพ
เจอาร์ยืนมองอดัมที่จิ้มแฮมและยื่นป้อนให้หญิงสาวข้างๆ น้ำฟ้าก็อ้าปากเพื่อจะรับแฮมขนาดพอดีคำ แต่เมื่อเธอยื่นหน้ายอมให้เขาป้อน อดัมก็แกล้งโดยการขยับส้อมถอยห่างออกมา จนน้ำฟ้าทำตาดุหน้าไม่พอใจใส่เขา อดัมก็แกล้งทำเป็นกลัวและขยับส้อมเข้
