ภายในห้องนอน
“อู้ยยย!...จ ...เจ็บ” หญิงสาวร้องบอกออกมาทันใด
ร่างอรชรถูกดันให้นอนลงบนเตียงพร้อมร่างสูงใหญ่ตรงขึ้นคร่อมอย่างรวดเร็ว แม่สาวน้อยรีบถอยตัวหนีหากแต่ยิ่งดิ้นก็ยิ่งทำให้ร่างแบบบางแนบสนิทแทบกลืนเป็นร่างเดียวกับเขา
“เธอเจ้าเล่ห์มากนะปรางค์ลดา คิดหรือว่าจะหนีฉันไปไหนพ้น!”ดวงตาคมจ้องมองใบหน้าหญิงสาว
ก่อนจะใช้มือหนาโอบรัดร่างบางให้ใกล้ตัวมากขึ้น โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาใกล้ๆใบหูเล็กๆของหญิงสาวอย่างคลอเคลีย ปรางค์ลดารู้สึกวูบไหวอย่างบอกไม่ถูกจนต้องซุกตัวแนบชิดไปกับร่างใหญ่ของเขาอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร
“คุณพูดอะไร...ฉันไม่เข้าใจ”หญิงสาวยืนกรานปฏิเสธเสียงสั่นๆ จนอีกฝ่ายแอบยิ้มออกมา มือหนาเริ่มลูบไล้เรือนร่างของหญิงสาวที่กำลังสั่นระริกอยู่ในขณะนี้
“เด็กเจ้าเล่ห์! คิดหรือว่าจะหนีพ้น หนังสือส่งตัวให้ไปฝึกงานที่เชียงรายได้รับแล้วใช่ไหม เดี๋ยวเตรียมตัวออกเดินทางขึ้นไปฝึกงานได้เลย บังเอิญว่
