บทที่ 2/2
967 Words
“แม่อุ้มบุญ?”
“อาฮะ ก็พี่อยากได้ลูกไม่ใช่เหรอ หรือว่าพี่มีผู้หญิงที่พร้อมจะอุ้มท้องลูกของพี่อยู่แล้ว ขวัญจะได้ไม่ต้องเปลืองแรง”
อันนี้ของขวัญประชดหรือพูดจริงกันแน่ “ทำใจได้เหรอถ้าแม่ของลูกพี่เป็นผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ขวัญ”
“ได้ไม่ได้ก็ต้องได้ ไม่ใช่เรื่องที่พี่ภามต้องสนใจซะหน่อย ถึงยังไงพี่ก็ไม่เคยสนใจความรู้สึกขวัญอยู่แล้วนี่นา”
ท้ายประโยคเสียงหวานเบาลงจนแทบไม่ได้ยิน มิหนำซ้ำดวงตายังหลุบต่ำ เจ้าหล่อนตั้งใจซ่อนความน้อยเนื้อต่ำใจ
ทว่าไม่อาจรอดพ้นสายตานายแพทย์ภาม
“พี่จะให้แม่บ้านเอากระเป๋าไปเก็บให้ ส่วนคอนโดฯ ที่ซื้อไว้ก็ปล่อยเช่าหรือไม่ก็ขายต่อเถอะ ยังไงขวัญก็ไม่ได้ไปอยู่หรอก เรื่องหย่าไม่ใช่เรื่องเล็ก อยู่ๆ อยากหย่าจะหย่าปุ๊บปั๊บคงไม่ได้ ทั้งคุณย่า ทั้งสินสมรส ไหนจะภาพลักษณ์ของเราทั้งคู่อีก”
อ้อ! เธอเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไมภามถึงไม่ยอมหย่าให้ ที่แท้เขาก็ห่วงเรื่องคุณย่า ทรัพย์สินเงินตรา และภาพลักษณ์คุณหมอนักธุรกิจนี่เอง
“พี่ภามคงไม่รู้จักขวัญจริงๆ ขวัญไม่สนใจหรอกนะคะว่าคนอื่นจะมองขวัญยังไง ขวัญคิดว่าแค่ขวัญไม่ไปสร้างความเดือดร้อนให้ใครก็น่าจะพอแล้ว แต่ถ้าเรื่องที่ขวัญต้องการหย่ามันสร้างความเดือดร้อนให้พี่แล้วละก็.. ขวัญจะให้เวลาพี่ภามจัดการทุกอย่างค่ะ”
นายแพทย์ภามเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ความจริงเรื่องที่ชายหนุ่มพูด ตัวเขาเองก็ใช่ว่าจะสนใจ โอเคล่ะกับเรื่องที่ว่าต้องอธิบายให้คุณย่าเข้าใจ แต่เรื่องสินสมรสกับภาพลักษณ์บ้าบออะไรนั่น ภามไม่เคยนึกถึงมันเลยสักนิด แค่ยกมาเป็นข้ออ้างกับเมียเท่านั้น
ทว่ารอยยิ้มนายแพทย์ภามก็หุบลงภายในไม่กี่วินาที เมื่อภรรยาอ้าปากพูดต่อ
“หนึ่งเดือน พี่ภามต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย เรื่องสินสมรส ขวัญจำได้ว่าเคยบอกพี่แล้วว่าขวัญไม่ต้องการ ส่วนเรื่องคุณย่า อาทิตย์หน้าเป็นวันหยุดยาว เราเข้าไปหาท่านที่บ้านใหญ่กันนะคะ แล้วถ้าพี่ภามห่วงภาพลักษณ์มากเนี่ย เราก็เลิกกันเงียบๆ เราไม่ใช่ดารา คงไม่มีใครมาสนใจอะไรมากหรอก”
“นี่ตกลงขวัญจะหย่ากับพี่ให้ได้เลยใช่ไหม”
“ค่ะ ขวัญจะหย่า ในเมื่อพี่ภามไม่รักขวัญ ขวัญก็คิดว่าขวัญควรคืนอิสระให้กับพี่” พี่จะได้ไม่ต้องเหนื่อยกับการที่ต้องซ่อนผู้หญิงอีกคนไว้ “ทั้งพี่และขวัญจะได้ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการสักที”
ไม่คิดมาก่อนเลยว่ารูปถ่ายที่ถือไว้ในมือจะมีประโยชน์ เพราะนึกไม่ถึงว่านายแพทย์ภามจะไม่ยอมหย่า ตอนแรกคิดว่าพูดเรื่องหย่าปุ๊บ วันต่อมาสามีคงลากเธอไปเซ็นใบหย่าที่อำเภอแต่เช้า
“คุณหมอจะแวะไปที่คอนโดฯ ของผู้หญิงคนนี้อาทิตย์ละสามวัน ศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ครับ”
“สามีขวัญจะอยู่ครั้งละประมาณกี่ชั่วโมงคะ”
รูปถ่ายในมือไม่ต่างจากมีดปลายแหลมที่กรีดแทงหัวใจของขวัญ นายแพทย์ภามมีผู้หญิงอีกคนมาตลอด เธอรู้มาว่าทั้งคู่คบและเลิกกันก่อนที่เธอจะแต่งงานกับสามี ซึ่งสาเหตุที่เลิกกันก็คงเพราะกีรติมีคนใหม่ กีรติแต่งงานก่อนที่เธอกับภามจะเข้าพิธีวิวาห์กันเพียงเดือนเดียว
“สองถึงสามชั่วโมงครับ”
“แล้วผู้หญิงในรูปกับสามีเธอล่ะคะ หย่าขาดกันทางกฎหมายแล้วใช่ไหม” ที่ถามเพราะเป็นห่วงภาม ถึงเขามีคนอื่น แต่อย่างไรเธอก็ไม่อยากให้เกิดปัญหาอะไรขึ้นกับชายหนุ่ม
“ยังครับ ยังไม่หย่า แต่ทางฝ่ายหญิงได้ยื่นเรื่องต่อศาลฟ้องหย่าเรียบร้อยแล้วครับ”
“เรื่องฟ้องหย่าใช้เวลานานไหมคะ”
“เคสบายเคสครับ ระบุเวลาที่แน่นอนไม่ได้”
จริงอยู่ที่กีรติยื่นเรื่องฟ้องหย่าสามี ถึงอย่างนั้นผู้หญิงที่นายแพทย์ภามติดพันก็ยังได้ชื่อว่าเป็นภรรยาคนอื่น เธอเจ็บที่ถูกสามีสวมเขา แต่นั่นไม่ได้ทำให้ความปรารถนาดีที่มีต่อผู้ชายที่เธอรักลดน้อยลงเลย ไม่ว่าจะในสถานะภรรยา น้องสาว หรือเป็นแค่คนรู้จักของกันและกัน เธอก็หวังให้ภามมีชีวิตที่ดี
“ขวัญไม่อยากให้พี่ภามมีปัญหา ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม ระหว่างที่เรื่องหย่าของผู้หญิงคนนั้นกับสามียังไม่เรียบร้อย ยังไงขวัญรบกวนคุณชุณส่งคนตามดูสามีของผู้หญิงที่ชื่อเกลให้หน่อยได้ไหมคะ ขวัญอยากรู้ว่าสามีเธอระแคะระคายหรือรู้เรื่องเมียตัวเองกับพี่ภามหรือเปล่า แล้วมีความเคลื่อนไหวยังไงบ้าง”
“ได้สิครับ ไม่มีปัญหา”
ตั้งแต่รับทำคดีครอบครัวมา พึ่งเคยเห็นภรรยาอย่างของขวัญก็ครั้งแรกนี่แหละ ปกติเขาเห็นแต่รอยแค้นในแววตา ไม่ก็หยาดน้ำที่หลั่งออกมาเพราะข้างในพังย่อยยับ
ทว่าตั้งแต่ถูกผู้หญิงตรงหน้าว่าจ้าง ยังไม่เคยมีสักครั้งที่ของขวัญจะร้องไห้ให้เห็น เธอเข้มแข็งและจัดการทุกอย่างได้ดีจนน่าเหลือเชื่อ โดยเฉพาะอารมณ์ตัวเอง
จะบอกว่าเป็นเพราะไม่ได้รักนายแพทย์ภามก็คงไม่ใช่ ของขวัญรักสามีหมดหัวใจ ไม่อย่างนั้นคงฟ้องหย่าไปนานแล้ว ไม่มานั่งห่วงว่าผัวจะโดนผัวของชู้ทำอะไรอยู่อย่างนี้หรอก
สุดยอดเมียจริงๆ
สตรองสุด!
- Writer
