หลังส่งกีรติจนถึงบ้าน นายแพทย์ภามก็ขับรถมาที่หมู่บ้านของจิรัสย์ที่เขาสอบถามจากเด็กสาวโต๊ะข้างกันว่าอยู่ที่ไหน
เมื่อถึงก็แจ้งกับพนักงานรักษาความปลอดภัยว่าขอเข้าไปหาของขวัญ คาดหวังอย่างเต็มที่ว่าจะได้พบหน้าอดีตภรรยา และได้รับการยืนยันจากปากเจ้าหล่อนว่าเธอกับจิรัสย์ไม่ได้อยู่ร่วมชายคาเดียวกัน
“ขอโทษครับ ผมอนุญาตให้คุณเข้าหมู่บ้านไม่ได้” พนักงานรักษาความปลอดภัยยื่นบัตรประจำตัวประชาชนคืนให้นายแพทย์ภาม
“ทำไมล่ะครับ หรือว่าที่หมู่บ้านไม่มีคนชื่อของขวัญ” นี่ก็เป็นอีกหนึ่งความหวังที่เขาอยากให้เป็นจริง
“มีครับ แต่ผมให้คุณเข้าไปไม่ได้ เพราะคุณชุณไม่อนุญาต” พนักงานรักษาความปลอดภัยประจำหมู่บ้านแจ้งกับชายหนุ่มตรงหน้าไปตามที่เจ้านายสั่งมา
คิ้วเข้มหนาขมวดมุ่นเข้าหากัน “ผมมาหาขวัญ ไม่ใช่ทนายชุณ”
“ก็เหมือนกันนั่นแหละครับ ยังไงก็ต้องขออนุญาตคุณชุณก่อน ถ้าคุณชุณไม่อนุญาต ผมก็ให้คุณเข้าไปไม่ได้”
ไอ้ชุณ
