“ว้า ทำไงดี นี่ก็กลางเดือน เงินเดือนขวัญก็จะหมดแล้วด้วยสิ อย่างนี้จะพอเลี้ยงอาหารดีๆ คุณทนายได้ไหมนะ” คุณทนายกอดอกมองเธอ จิรัสย์ยิ้มกรุ้มกริ่ม ทั้งยังสายตาพราวระยับ ทุกอย่างขับให้เขาดูเป็นหนุ่มเจ้าชู้ทรงเสน่ห์ แตกต่างจากนายแพทย์ภามที่ปีๆ นึงแทบนับครั้งได้ว่ายิ้มไปกี่ครั้ง ส่วนมากจะทำหน้าทะมึนถึงเหมือนไปกินรังแตนมามากกว่า “มาม่าคัพก็ได้คุณขวัญ ผมมันคนกินง่ายอยู่ง่าย” “จริงเหรอคะ” “จริงสิครับ สมัยเรียนโทที่เมืองนอกกินประจำแหละไอ้มาม่าคัพน่ะ” เด็กนอกซะด้วย พึ่งรู้นะเนี่ยว่าจิรัสย์โปรไฟล์ดีเลยทีเดียว เพราะเธอไม่ได้สนใจจะสืบประวัติเขา ตอนที่ว่าจ้างก็แค่ต้องการทนายสักคนที่บริการเสร็จสรรพ จิรัสย์มีทั้งนักสืบ มีทั้งเส้นสาย วันที่ไปหาเขาที่สำนักงานทนายความ เธอเห็นตำรวจยศใหญ่หลายนาย และนักการเมืองที่คุ้นหน้าเพราะเห็นอยู่บ่อยๆ ตามสื่อต่างๆ เดินออกจากสำนักงานของจิรัสย์ ถามกับเขาก็บอกว่าเป็นคนรู้จั