ผู้ชายด้วยกัน มองแค่ปราดเดียวก็รู้แล้ว “ลูกคุณ แต่อยู่ในท้องคุณขวัญ และก็เป็นลูกคุณขวัญเหมือนกัน ไม่ว่าพ่อเด็กจะเป็นใคร ยังไงผมก็ต้องดูแล เพราะแม่ของเด็กเป็นคนที่พิเศษสำหรับผม”
คนพิเศษ..
พูดบ้าอะไรกัน
นายแพทย์ภามหัวเราะเยาะหยันในลำคอ เขามองจิรัสย์สลับกับอดีตภรรยา “ขวัญมีลูกผมคาท้องอยู่ คุณก็กล้าพูดเนอะว่าเธอเป็นคนพิเศษ”
“มีลูกพี่ภามอยู่ในท้องขวัญแล้วยังไงคะ ในเมื่อขวัญหย่ากับพี่แล้ว ระหว่างเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย อย่ามาหวงก้างเลยค่ะพี่ภาม เอาเวลาไปดูแลยายเกลเถอะ” เบื่อที่จะทะเลาะ อยากพอแล้วที่ต้องสาดถ้อยคำร้ายๆ ใส่กัน “ต่างคนต่างอยู่ไม่ได้เหรอคะ พี่เกลียดขวัญที่ขวัญเป็นลูกลุงเดช พี่ก็แค่ไม่มายุ่งกับขวัญ แต่นี่อะไร ลงทุนถ่อมาถึงที่นี่เพื่อมาหาเรื่องกัน ถามจริงเถอะ พี่บ้าหรือเปล่า”
“นั่นสิคะคุณหมอ ในเมื่อเกลียดกัน ก็อย่ามาวุ่นวายกับพี่ขวัญเลยค่ะ” มัทนาที่ยืนอยู่ไม่ไกล มองเหตุ
