ให้ฉันตายเถอะถ้าจะจับฉันกินทุกวันขนาดนี้ >///////////////<
“ไม่คุยด้วยแล้ว” ฉันไม่ตอบ พูดแค่นั้นก็เดินไปหาพี่ฟาโรห์ที่ยืนคุยกับพี่คูเปอร์อยู่ อ้อ วันนี้พี่วายุไม่ได้มาด้วยหรอกนะคะ พี่เขาไม่ว่างกำลังเคลียร์ปัญหาอะไรสักอย่างเลยมีแค่เราสองคู่ชู้ชื่นเท่านั้น
“ทำไมหน้ามุ่ยครับ” ฉันเดินมาหาพี่ฟาโรห์พร้อมกับยัยแป้งหอมที่เดินมาหาแฟนตัวเองเหมือนกัน แป้งหอมยิ้มอารมณ์ดีแต่ฉันหน้ามุ่ยน่ะค่ะพี่ฟาโรห์ก็เลยถาม
“โดนหอมแซวน่ะค่ะพี่ฟาร์” ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นยัยเพื่อนตัวดีต่างหากที่ตอบ
“แซว?” พี่ฟาโรห์ทวนทำพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น
“ไม่ต้องไปสนใจเลยค่ะเรื่องผู้หญิง ” ฉันตัดบทเพราะกลัวโดนยัยแป้งหอมแกล้งต่อ เพราะถ้าแกล้งต่ออาจจะมีคนเย็นชาร่วมผสมโรงแบบอึนๆ นิ่งๆ ก็ได้ ซึ่งมันไม่ดีกับตัวฉันหรอก
หลังจากนั้นพวกเราก็ไปนั่งกันค่ะ นั่งที่โซน VIP แต่ผับนี้ไม่ได้แยกโซนจนดูฟ้าต่ำแผ่นดินสูงเหมือนบางที่ ที่นี่เป็นแค่ม
