"WAKE UP sleepy head."
Marahan na iminulat ni Cecilia ang mga mata at agad na tumuon kay Ezra. Nakaupo ito sa katapat na upuan at titig na titig ito sa kanya.
Pabalikwas siyang bumangon. Tinakpan niya ng kumot ang kalahati ng mukha niya. "Anong ginagawa mo rito? Bakit ka nandito sa kwarto ni Ephraim?"
Natatawang umiling ito. "Sino mag-aakala na sa sofa ka lang pala pinapatulog ng asawa mo. Inaakala ng lahat na mahal na mahal ka ni Ephraim kaya ka niya pinakasalan pero ang totoo wala siyang pakialam sayo."
"Anong kailangan mo? Wala ka bang trabaho kaya ako ang palagi mong binibwisit?"
"Hindi ba sinabi ko na sayo starting today, you and your time is mine?"
"At binigyan linaw ko na rin sayo na hindi ako pagmamay-ari ng kung sino. Kung ipananakot mo sa'kin ang tungkol sa kasinungalingan
