อาหารเช้าง่ายๆ ฝีมือเมียรอให้สามีที่ออกไปจ๊อกกิ้งกลับมารับประทานวางอยู่ใต้ฝาชีที่ทำจากผ้ามุ้งสีขาวระบายลูกไม้น่ารัก แต่สีหน้าคนนั่งรอไม่ได้น่ารักไปด้วยเพราะช้องนางคิดว่าออกจะนานไปแล้ว ไข่ดาวของหล่อนเหี่ยวไม่ชวนกิน ส่วนไส้กรอกที่ทอดไว้นอกจากสีเข้มเกินไปแล้วผิวยังยับย่นไม่น่ามองเอาเสียเลยช้องนางคิดว่าคงต้องทำใหม่อีกครั้งเมื่อพระแสงกลับมากิน
“ดีที่ไม่ได้ชงกาแฟไว้ ไม่งั้นก็คงต้องเทแบบนี้” ช้องนางบ่นพลางส่งของที่พูดว่าจะเททิ้งเข้าปากตัวเองเพราะเสียดาย
“กินก่อนดีกว่าไม่ต้องรอ ไว้คุณพระมาค่อยกินเป็นเพื่อน เอ๊ย! ค่อยทำใหม่ร้อนๆ”
“พระแสงยังไม่กลับมาหรือ”
เสียงทักทำให้อาหารที่กำลังส่งเข้าปากชะงัก
“กินไม่รอผัวหรือยังไงยะ” ตำหนิอีกทีก่อนนั่งลงตรงเก้าอี้ว่าง คาดว่าช้องนางจัดไว้รอพระแสง
“คือพระแสงออกไปวิ่งยังไม่กลับ อาหารเย็นหมดแล้วหนูเลยกินก่อน แล้วค่อยทำใหม่ตอนเขามาค่ะ ยายกินด้วยกันไหม” เอ่ยชว
