“ไม่เป็นไร ดีนะที่พี่เฉลียวใจเ พราะตอนเดินผ่านมา พี่นึกว่าต้องเป็นแต้วแน่ๆ แล้วพอเห็นมอไซค์ที่รู้สึกคุ้นๆ จอดที่บริษัท แล้วหน้าตาคนขับ พี่ก็รีบเดินตามไปเลย”
“ค่ะ ไอ้เรศ แฟนเก่าของ แต้วเอง แต้วเลิกกับมันได้สองเดือนแล้วค่ะ หนีมาเช่าอยู่ที่นี่ มันยังตามมาอีก มันสะกดรอยค่ะ แต้วรู้สึกกลัวเหลือเกิน”
“แต้วไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ พี่อยู่นี่ทั้งคน ในซอยพี่ทำงานขับวิน เพื่อนๆ ในวินของพี่ก็ช่วยได้ ถ้าใครกล้าทำร้ายแต้ว ให้มาบอกพี่ พี่จะจัดการมันเอง” คำพูดที่ให้ความปลอดภัยของเขา ทำให้เธอคลายความกลัวขึ้นมาได้พร้อมกับเงยหน้าขึ้นยิ้มตอบ ที่เขาทั้งปกป้องและเป็นกำลังใจให้ กัญรุดารวบเอวกอดเขาเอาไว้เมื่อเขาไปส่งถึงที่พักแค่นิดเดียว ไม่ถึงสามนาที เธอก็ลงจากรถ กำลังจะควักเงินจ่ายให้เขา
“แต้ว เรารู้จักกัน ทำงานด้วยกัน พี่จะเอาเงินแต้วไปทำไม ไม่เอาจ๊ะ โชคดีนะ ขอให้นอนหลับฝันดี”
เขากล่าวบอกเธอตำหนิดุใส่ และกัญรุดายิ้
