โสเภณีส่วนบุคคล

ตอนที่ 8

“เธอชอบดูทีวีมั้ย” เขาหันมาถามหล่อนบ้าง เมื่อพะงานั้นเพิ่งทรุดตัวลงนั่งกับโซฟายาวคู่กับเขา ห่างกันไม่มาก

“ติดละครหรือซีรี่ย์” เขาคิดว่าผู้หญิงส่วนมากก็จะชอบแนวนี้ หากได้อยู่กับบ้านพักผ่อน

หากแต่พะงาสั่นศีรษะก่อนตอบเขา

“ไม่ค่ะ แขไม่ชอบดูเลย อาจจะดูก็รายการทำอาหาร พวกเชฟที่มีฝีมือทำอาหารน่าทาน คืออยากจะลองทำทานเองบ้างค่ะ”

เขาได้ความรู้จากหล่อนเรื่องรสนิยมการชอบของหล่อน

“ก็นึกว่าชอบซี่รี่ย์แบบเกาหลีหรือไต้หวัน” เขาเอ่ยถามอีกหันเสี้ยวใบหน้าที่คมคายแสนจะหล่อเหลาอีกทั้งจมูกที่โด่งปรายสายตามาทางหล่อนด้วย ขณะที่ทรุดนั่งลงใกล้เขานั้น พะงาแขไม่ได้คิดอะไร แต่คราวนี้หล่อนอดคิดไม่ได้ เมื่อนั่งใกล้ชายหนุ่มที่หล่อเหลาแบบนี้ เขามีหุ่นที่ทรมานใจสาวๆ มากที่สุด แม้แต่หล่อนในตอนนี้ก็เริ่มเกิดอารมณ์วูบวาบหวามไหวชอบกล เมื่อดวงตาคมสีสนิมของเขาปรายมาพร้อมกับจ้องเช่นนั้น สายตาที่นิ่งมองแกมยั่วเย้าของขา ทำให้พะงาอยากจะหลบสายตาเอียงอายไปทางด้านอื่น

เขามาจ้องตาให้หล่อนเอียงอายไปทำไมกัน ในระหว่างนี้พะงาแขจึงหาคำพูดที่จะคุยกับเขาเพื่อแก้กลบเกลื่อนอาการเขินอายของหล่อน ที่กำลังจะละลายยามอยู่ใกล้ผู้ชายคนนี้

“แล้วคุณคามินล่ะคะ”

ชายหนุ่มสะดุ้งขณะที่จ้องหล่อนเพลินหญิงสาวถามเขา

“ถามฉันเรื่องอะไร”

“อ้าวก็รสนิยมในการดูทีวีของคุณ ที่คุณถามกับแข แต่แขไม่ได้ชอบดูพวกละครเกาหลี”

“ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ มันแล้วแต่ความสะดวกใจของเธอต่างหาก”

เสียงเขานุ่มอ่อนโยนนัก ฟังแล้วรื่นหู

“แต่ถ้าถามฉันนะ เรื่องรสนิยมที่ฉันชอบ นะ ฉันชอบดูแฟนตาซี กับหนังสือเพนท์เฮาส์ นางแบบ แล้วก็ชอบหนังโป๊” เขาพูดออกมาแบบหน้าตาเฉย ซึ่งหล่อนคนฟังรู้สึกร้อนวูบวาบที่พวงแก้มทั้งสอง เข้าใจอยู่หรอกมหาเศรษฐีอย่างเขาที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาตั้งแต่กำเนิด อยากได้อะไรสามารถเนรมิตทุกสิ่งได้ตามปรารถนา ผิดไปจากหล่อนแน่นอน เพราะหล่อนกับเขาเปรียบเทียบแล้วต่างขั้วกันสุดๆ แบบขอบฟ้ากับเหว เพราะครอบครัวของหล่อนเป็นครอบครัวที่ทำมาหากินแบบปากกัดตีนถีบหาเช้ากินค่ำ

พะงาแขอึ้งพร้อมกับหยุดชะงักได้แต่พยักหน้ารับ

“ค่ะ”

“เธอสงสัยอะไรกับตัวฉันอีกหรือเปล่า” เขาถามเหมือนเริ่มจะไม่พอใจขึ้นมาอีกนิดหนึ่ง

“ไม่ค่ะ” หล่อนพยายามตอบแบบสั้นๆ เมื่อรู้ว่าเขาเริ่มจะไม่พอใจขึ้นมา

“เอ้อ แขขอตัวกลับเข้าห้องก่อนนะคะ” หลังจากที่นั่งตัวเกร็งอยู่นั้นหล่อนเอ่ย เพื่อหาทางและจังหวะที่จะไปจากตรงนี้ เพราะหล่อนไม่อยากให้เขาไม่พอใจในตัวหล่อน แต่มันช่วยไม่ได้ หล่อนยังมีอารมณ์ปุถุชนเช่นเดียวกับเขา และหล่อนพยายามทำทุกอย่างให้เป็นที่พอใจของเขาร่างระหงกำลังจะลุกขึ้นแต่น้ำเสียงเรียกจากเขาดังขึ้น

“เดี๋ยวสิ โกรธฉันเหรอ หรือว่าน้อยใจที่ฉันดุใส่”

“ไม่หรอกค่ะ แขไม่มีสิทธิ์โกรธหรือเคืองคุณคามิน ขอโทษนะคะ แขตัวก่อน”

“บอกว่าเดี๋ยวสิ นั่งลงก่อน” เมื่อหล่อนทำท่าดื้อ เขาจึงเรียกอีกครั้ง

“ฉันพูดอะไรผิดใช่มั้ยเธออาจจะไม่ชอบก็ได้ แต่อย่างว่าล่ะนะ ผู้ชาย เธอน่าจะเข้าใจตรงนี้เอาไว้เสียหน่อย”

“ค่ะ แขเข้าใจคุณ”

“เข้าใจฉันแล้วทำไมถึงพยายามลุกหนี” เมื่อเขาถามหาเหตุผลหล่อนกลับตอบไม่ได้

“เอ้อ แขขอโทษค่ะ” ไม่มีคำอื่นกล่าวนอกจากคำนี้ เพราะพะงาแขนึกคำพูดไม่ออกเหมือนกัน

“เธอคงจะกลัวฉัน” เมื่อสายตาคมของเขาหันมาทางหล่อนและขยับตัวเข้ามาอีก

“แขไม่ได้กลัวค่ะ” พะงาแขตอบออกไป เพราะหล่อนไม่มีสิทธิ์ โกรธเกลียดเขาทั้งสิ้นเพื่อที่หล่อนจะได้อยู่กับเขายาวยืดไปนานๆ เห็นไหมผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีสิทธิ์อะไรเลย นอกจากเขาจำกัดไว้แค่บนเตียง

“งั้นหรือ งั้นขอพิสูจน์หน่อยสิว่า เธอไม่ได้กลัวฉัน”

พะงาแขกำลังจะหายใจไม่ทั่วท้องเพราะคำพูดของเขา ที่ทำเอาหล่อนทั้งสั่นและรู้สึกได้ถึงอาการตื่นตระหนก ถึงแม้จะพยายามบังคับสายตาของตัวเอง หล่อนก็ยังเกิดความรู้สึกที่ประหลาดๆ ชอบกล เหมือนเขาแตะต้องกายสาวในคืนวันนั้น มือขาวแข็งแรงของคามินแตะไปที่บ่าและไหล่ของหล่อนเบาๆ เคล้นคลึงอย่างนิ่มนวล แต่หล่อนรู้สึกได้ถึงความปั่นป่วนที่เกิดขึ้น

อย่างที่บอกหล่อนไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธเขา ไม่ว่าคุณคามินจะทำอะไร หล่อนจะต้องตามใจเขา มันอยู่ในเงื่อนไขที่ถูกเขาระบุเอาไว้เรียบร้อย หญิงสาวจึงนิ่ง ปล่อยให้การรุกรานสัมผัสแตะต้องจากเขา ก่อนที่คามินจะใช้มือช้อนคางนวลของหล่อนจึงเห็นริมฝีปากที่เผยออ้าของหล่อนบนกลีบปากนุ่มที่น่าจูบนัก ปากรูปกระจับที่แสนจะดูเซ็กซี่และแสนยั่วเย้าเขาได้โดยง่าย

จากนั้นเขาก็กดริมฝีปากหนานุ่มอุ่นของเขาเลื่อนมาทาบทับที่เรียวปากเผยอของหล่อนแทน รสจูบบดขยี้ไปทีละเล็กละน้อย แต่ทำให้หล่อนเกิดความซ่านทรวงและป่วนปั่นอยู่ข้างในได้จนกายสาวเพริดไปกับรสสัมผัส เขาแนบชิดกับริมฝีปากอย่างดูดดื่มแล้ว จึงถอนคลายออกมา

จนพะงาแขไม่อยากให้เขาถอนรสจูบที่แสนซาบซ่านนั้นเลย

พะงาแขจะทำอย่างไรดีต่อหนอ เมื่อสายตาหวานของเขาส่งมาอีกครั้งอย่างเชิญชวน เธอพ่ายแพ้อานุภาพดวงตาคู่นี้เหลือเกิน จะหลบเบี่ยงก็ไม่พ้น เหมือนดวงตาที่มีความหมายของเขากำลังควานลึกลงไปในซอกใจหล่อน ผลจากการจุมพิตหล่อน คามินยังไม่รามือ เขาชักติดใจเสน่ห์นี้เสียแล้ว กลิ่นกายอ่อนจากผิวและเรือนร่างของหล่อน กลิ่นกายสาวกำดัด ที่แต่ละคนมีกลิ่นเฉพาะตัวไม่เหมือนกัน เขาผ่านผู้หญิงมามาก เขากระซิบที่กกหูของหล่อนอีกครั้ง

“เข้าไปที่เตียงกันเถอะ” แค่คำพูดนี้พะงาแขก็หวิวสะท้านไปหมดโดยมีร่างของเขาอุ้มช้อนร่างของเธอเดินลิ่วเข้าไปในห้องที่สะอาดส่วนตัวของหล่อนเตียงกว้าง หญิงสาวจัดและปูผ้าด้วยตัวเองฉีดน้ำหอมอ่อนๆ กระตุ้นบรรยากาศ ทำให้เขาหลงใหล

เธอจะทัดทานอะไรได้เล่าเมื่อความปรารถนาถูกก่อขึ้นโดยตัวเขามีทั้งความเร่าร้อนในกายหนุ่มผสมอารมณ์หื่นกระหายเจือปนกับร่างสวยตรงหน้าที่เขาไม่คิดแค่ยลเพียงอย่างเดียว เขานั้นแตะต้องไปทุกสัดส่วนของตารางผิวพรรณหล่อน ไล่มาตั้งแต่หน้าท้องแบนราบ ทรวงอกเต่งตึงชูช่อ จนพะงาแขเหมือนจะขาดใจเสียให้ได้ กับความคึกคะนองโลดโผนเจนสังเวียนเช่นเขา ทำให้หล่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดพร้อมกับยกมือโอบรัดที่คอและบ่าแข็งแรงของเขาที่มุ่งสรรหาในเกมที่จะสร้างความเสียวซ่านรัญจวนใจแก่หล่อน

ตีหนึ่งครึ่งแล้วพะงาแขถูกปล่อยให้นอนโดดเดี่ยวหลังจากเกมรักผ่านไป เขาลุกขึ้นแต่งกายแล้วกลับไปที่ห้องของตัวเอง หลายครั้งเชียวนะที่หล่อนตั้งใจจะเอ่ยถามเขา หล่อนตั้งใจจะถามว่าหากหล่อนเกิดท้องขึ้นมา ตัวเขาจะทำอย่างไร หล่อนไม่ต้องการให้เขารับผิดชอบหรอก เพราะผู้ชายอย่างเขาที่คุ้นชินกับการซื้อผู้หญิงมาบำเรอคงไม่ต้องการลูก

แต่การมีอะไรบ่อยครั้งเช่นนี้มีหรือมันจะพลาด เพราะบางทีเขาไม่ได้ป้องกันตัวเองด้วยซ้ำเขาชอบความสดและความเป็นธรรมชาติ ผู้ถูกกระทำอย่างหล่อนรับรู้อย่างดี คงต้องตกเป็นทาสกามารมณ์เขาไปอีกนาน แต่มันก็เป็นสิ่งที่หล่อนเลือกแล้ว การมาทำงานแบบนี้ จะต้องพบเจอและรับรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับตัวเอง