"กลับมาได้สักทีนะ เรียนจบแล้วใช่ไหม" เพ็ญถามลูกสาวคนเล็กที่กำลังเดินเข้ามาในบ้าน
"สวัสดีค่ะคุณแม่ สวัสดีค่ะพี่ตา" รดาไหว้แม่และพี่สาวที่นั่งรออยู่บนโซฟาตัวยาว
"นี่แกเรียนจบแล้วใช่ไหมดา" ตาถามน้องเสียงแข็ง ตั้งแต่เด็กจนโตเธอถูกแม่ปลูกฝังว่าต้องดีกว่าน้องทุกอย่าง
รตาเป็นลูกที่แม่รักและคอยเอาใจซึ่งต่างจากรดาผู้เป็นน้องสาวโดยสิ้นเชิง
"ใช่ค่ะ"
"ดี ถ้าอย่างนั้นก็เอาตามที่ตาบอกเลยนะคะคุณแม่" ตาถามมารดาด้วยน้ำเสียงดีใจ
"ได้ลูก ก็เดี๋ยวให้มันไปอยู่ที่บ้านหนูเลย จะได้สะดวกต่อการผลิตลูก" เพ็ญบอกลูกสาวคนโตอย่างใจดี
"เอ่อ เดี๋ยวดาขอเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บบนห้องก่อนนะคะ" รดาเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเกรงใจเธอคิดว่าเรื่องที่มารดากับพี่สาวกำลังพูดไม่ได้เกี่ยวกับเธอ
"ไม่ต้อง เดี๋ยวแกต้องไปกับฉัน" รตาบอกน้อง
"ไปไหนคะ" รดาถามอย่างสงสัย
"ไปอยู่ที่บ้านฉัน ฉันมีเรื่องให้แกทำหน่อย ไม่ยากเกินความสามารถของแกหรอก" รตาบอกน้องสาวที่เธอเกลียดหน้า
"ทำไมดาต้องไปอยู่ที่บ้านพี่ตาคะ แล้วพี่ตาจะให้ดาช่วยอะไร" รดาถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจ
"ฉันจะให้แกช่วยอุ้มท้องลูกของฉันกับสิงห์หน่อย" รตาตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆราวกับเรื่องที่เพิ่งพูดออกไปเป็นเรื่องปกติ
"อุ้มท้องลูกพี่ตากับพี่สิงห์ พี่ตาหมายความว่ายังไง" รดาร้องถามอย่างตกใจ เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่พี่สาวเธอบอก
"ฉันจะให้แกไปท้องแทนฉัน มันเข้าใจยากตรงไหน เรียนจบปริญญาตรีแต่ก็ยังโง่เหมือนเดิม พูดแค่นี้ก็ไม่เข้าใจ" รตาพูดกับน้องเสียงเย้ย
"ดาไม่เข้าใจว่าทำไมดาต้องไปท้องแทนพี่ตา" รดายังคงถาม เธอไม่รู้และไม่เข้าใจอะไรเลยในตอนนี้ เธอไม่เข้าใจว่าพี่สาวของเธอหมายถึงอะไร
"น่ารำคาญจังวะ แม่คะ ทำไมลูกสาวแม่มันพูดไม่รู้เรื่องขนาดนี้คะ ตาขี้เกียจจะพูดซ้ำๆแล้ว คุณแม่ช่วยบอกมันหน่อยได้ไหมคะ" รตาหันไปพูดกับมารดาเสียงอ้อน
"แกนี่มันโง่จริงๆเลย พวกฉันจะให้แกไปท้องแทนรตา ท้องแทนน่ะเข้าใจไหม มีลูกแทนพี่สาวแกน่ะ" เพ็ญบอกลูกคนเล็กเสียงดัง
"แล้วดาจะท้องแทนพี่ตาได้ยังไงคะ อุ้มบุญเหรอคะ" รดาถามต่อด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล
"โอ้ยฉันไม่เสียเงินกับเรื่องอะไรที่มันไร้สาระแบบนี้หรอกนะ"
"แล้วดาจะท้องแทนพี่ตาได้อย่างไรคะถ้าไม่อุ้มบุญ" รดาถามเสียงเครียดอย่างสงสัย
"ก็เอากับผัวฉันไง ฉันจะให้แกเอากับผัวฉัน อ่อ แต่อย่าคิดจะมาอ่อยผัวฉันนะ แค่แกนอนให้สิงห์เอาจนท้องและคลอดเด็กออกมาให้ฉันหน้าที่แกมีเท่านั้น จากนั้นแกอยากจะไสหัวไปไหนก็เรื่องของแกเลย" รตาบอกอย่างขัดใจ จริงๆเธอก็ไม่อยากจะใช้วิธีนี้หรอก แต่ถ้าเธอไม่ทำแบบนี้สักวันหนึ่งสิงห์ก็ต้องไปเอาและไปท้องกับผู้หญิงคนอื่น สู้เธอเอารดาไปท้องแทนและรับเด็กมาเป็นลูกของเธอเมื่อคลอดแค่เท่านี้ก็จบเรื่อง อย่างไรเสียรดาก็เป็นคนที่เธอสามารถควบคุมได้
"แต่ดา" รดากำลังจะปฏิเสธพี่สาวและมารดาตัวเองอย่างกังวล แต่ก็พูดไม่ทันพี่สาวของเธอ
"เอาละ แกไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ไปขึ้นรถ ฉันจะกลับบ้านแล้ว คุณแม่คะ ตากลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ" รตาบอกน้องสาวก่อนจะลามารดาตัวเองทันที
"จ๊ะลูก แกก็ทำตัวดีๆและอย่าไปอ่อยผัวพี่แกเกินหน้าที่ละ" เพ็ญบอกลูกสาวคนเล็กที่กำลังเดินตามพี่สาวของตัวเองไปขึ้นรถอย่างเคร่งเครียด แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะพูดหรือปฏิเสธอะไรพี่กับแม่ของเธอได้เลย
"ฉันจะให้แกนอนกับสิงห์แกต้องให้เขาเอาสดและแตกในจนกว่าแกจะท้อง พอแกท้องแกก็ไสหัวออกจากบ้านฉันไปแล้วค่อยกลับมาใหม่ตอนใกล้จะคลอด เข้าใจไหม" รตาบอกน้อง
"แต่ดาไม่อยากโดนพี่สิงห์เอาและตาก็ไม่อยากท้องกับพี่สิงห์นะคะ" รดาบอกพี่สาวอย่างน่าสงสาร
"ไม่อยากก็ต้องอยาก แกไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธ อีกอย่างแกก็เรียนจบแล้ว งานสมัยนี้ก็ไม่ได้หาง่ายๆ แกคงยังหางานไม่ได้ในเร็ววันนี้หรอก เพราะฉะนั้นแกก็ต้องมาช่วยฉันก่อน" รตาบอกอย่างไม่สนใจว่าน้องจะเต็มใจไหม
"แต่ดาต้องไปเรียนต่อนะคะ ดาสอบชิงทุนได้ไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ"
"ไม่ต้องเรียนแล้ว แค่ปริญญาตรีก็พอ จะเรียนไปทำไมเยอะแยะ เอาละไม่ต้องพูดมาก ฉันขี้เกียจคุยกับแกแล้ว" รตาตัดบทและไม่สนใจรดาอีกเลย
"อ้าวสิงห์ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วจังคะ" รตาเข้าบ้านมาก็เจอสิงห์นั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาใหญ่
"วันนี้ประชุมเสร็จเร็วน่ะ แล้วนั้นพาใครมา" สิงห์ตอบก่อนจะถามกลับเมื่อเห็นสาวแปลกหน้าเดินตามภรรยาของเขาเข้ามาในบ้าน
"ก็สิงห์อยากมีลูก แต่ตาท้องให้สิงห์ไม่ได้ตาเลยหาคนที่จะมาท้องลูกของเราแทนไงคะ"