ไม่นึกรัก

เกือบไปแล้ว…7/1 nc

“ก็ ก็พี่โซลแกล้ง”

“ไม่ได้แกล้ง แต่จะเอาจริง”

อึก นึกรักสะดุ้งโหยงเมื่อปลายนิ้วเรียวยาวสอดใส่เข้ามาในโพรงแคบคับที่ลื่นนิ้ว ไม่มีความเจ็บปวดมีแต่ความซ่านเสียวจนแทบทนไม่ไหว มือที่จิกเกร็งยกขึ้นคล้องต้นคอแกร่งไว้ อหัสกรใช้ริมฝีปากดึงคอเสื้อที่ผูกเป็นโบว์ออกทำให้สาบเสื้อแหวกกว้างจนเห็นเนินเนื้อขาวผ่องรำไร แล้วใบหน้าคมที่ยามนี้ดูมัวเมากับกลิ่นกายหอมกรุ่นก็ซุกหน้าลงมาคลุกเคล้า ในขณะที่นิ้วร้ายก็ขยับเข้าออกในโพรงแคบพร้อมกับใช้นิ้วหัวแม่มือบดขยี้หยอกเย้ากับจุดที่ไวต่อการสัมผัสหนักเบาสลับกัน นึกรักแทบทานทนไม่ไหว สั่นเกร็งไปทั้งตัว กัดริมฝีปากแน่นจนรู้สึกเจ็บแต่ก็ไม่สู้แรงอารมณ์พิศวาสที่กลืนกินเธออยู่ตอนนี้

“ใกล้หรือยัง”

เขาเลื่อนใบหน้าขึ้นมาถามชิดใบหู แตะเบา ๆ อย่างอดทนไม่ขบเม้มให้เกิดร่องรอย

“กะ ใกล้แล้วค่ะ อื้อ”

ริมฝีปากหยักยิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะฝังปลายจมูกลงมาที่เนินนม สอดใส่ปลายนิ้วเข้าออกระรัวจนเกิดเสียงที่ได้ยินแล้วทำให้อารมณ์พวยพุ่ง นึกรักซุกหน้าอ้าปากกัดเข้าไปที่บ่าแกร่งเพื่อระบายความเสียดเสียวที่ทะยานใกล้ถึงจุดปริแตก

“อื้อ...อึก”

ไม่ช้าไม่นานร่างกายของเธอก็เกร็งกระตุกตอดรัดข้อนิ้วแกร่งก่อนจะอ่อนแรงลง ผ่อนลมหายใจออก เมื่อผีเสื้อที่วินว่อนอยู่ภายในช่องท้องเป็นล้าน ๆ ตัวสลายหายไปพร้อมสติที่ถูกดึงกลับมาหญิงสาวก็รีบดึงมือเขาออกจากใต้กระโปรงของเธอ ความเปียกชื้นเคลือบติดอยู่ทั้งข้อนิ้วแกร่ง ดวงตาคมจ้องมองอย่างมีเลศนัยคล้ายว่ามันยังไม่จบสิ้น เขาอยากทำมากกว่านั้นทั้งที่ไม่เคยคิดจะทำเรื่องแบบนี้ในห้องทำงานเลย สาวสวยคนนี้ทำให้เขาเตลิด ความร้ายแบบไร้เดียงสาของเธอกำลังแผดเผาเขาขึ้นทุกวี่วัน

“พอแล้วค่ะ เดี๋ยวพี่จิตรีสงสัย”

“ไม่ต้องห่วงจิตรีหรอก จิตรีรู้ดีว่าอะไรควรพูดไม่ควรพูด”

เขาบอกมองใบหน้าที่แสดงถึงความกระดากอายของเธอด้วยนัยน์ตากรุ้มกริ่ม นึกรักคิดกับตัวเองว่าตัวเขากำลังจะทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงใจแตกที่กล้าทำเรื่องน่าอายแบบนี้ในห้องทำงาน

“แล้วพี่โซลจะให้ทำอะไรอีกคะ ไม่ต้องทำให้แอลแล้วนะ แอลไม่ไหว ขาอ่อนไปหมดแล้ว”

อหัสกรยกยิ้ม ดันร่างบางที่นั่งอยู่บนตักให้ลุกขึ้นยืน จ้องมองใบหน้าสวยไม่ละก่อนจะออกคำสั่งขึ้นว่า

“ลงไปอยู่ใต้โต๊ะ”

“คะ?”

ดวงตากลมเบิกกว้าง หลุบมองลงมายังกลางลำตัวเขาโดยอัตโนมัติก่อนจะรีบเบือนสายตาหนีด้วยความกระดากอายเมื่อเห็นตัวตนของเขาขึ้นรูปเป็นลำชัดเจนจนกางเกงคับแน่นแทบจะปริแตก

อหัสกรใช้สายตาออกคำสั่งปนออดอ้อนกับเธอเมื่อหญิงสาวยังยืนกุมมือนิ่ง กล้า ๆ เกรง ๆ มือหนาจึงเอื้อมไปจับข้อมือเรียวบางฉุดให้นั่งลงในตำแหน่งที่เขาต้องการ โต๊ะทำงานตัวใหญ่ของชายหนุ่มทำจากไม้เนื้อดีด้านหน้าปิดทึบใต้โต๊ะมีพื้นที่กว้าง นึกรักเข้าไปนั่งอยู่ด้านในก่อนมือเล็ก ๆ จะเริ่มปลดเข็มขัด ตะขอกางเกงแล้วรูดซิบลงจนสุด หัวใจหญิงสาวเต้นแรงแทบจะทะลุออกมานอกอก เมื่อใช้มือลูบไล้ไปตามความยาวของอวัยวะที่แข็งตัวเต็มที่

“อา”

ได้ยินเสียงลมหายใจที่หอบเอาความสะท้านออกมาจาก ดวงตากลมเหลือบขึ้นมอง เธอเคยทำมันมาแล้วครั้งหนึ่งโดยมีเขาเป็นคนสอนให้ เธอยังไม่ประสานักแต่ก็อยากทำให้เขาพอใจ นึกรักก้มหน้าลงมาสูดดมกลิ่นจากตรงนั้น มันน่าหลงใหลอย่างประหลาดทั้งเชิญชวนให้เธอรีบอ้าปากลิ้มลองรสชาติอีกครั้ง อหัสกรจ้องมองความเคลื่อนไหวของเธออย่างใจเย็น แต่ข้างในรุ่มร้อนแทบจะระเบิดออกมาเป็นเสี่ยง ยิ่งตอนที่จมูกและริมฝีปากของเธอแตะลงส่วนโคนเขาก็แทบจะลุกเกร็งควบคุมความต้องการตัวเองไม่ได้

มือเรียวดึงขอบกางเกงชั้นในสีขาวแบรนด์เนมผ้าเนื้อนุ่มที่ห้อหุ้มอวัยวะส่วนสำคัญออก ทันใดเจ้างูยักษ์ที่ตื่นตัวเต็มที่ก็ผงาดขึ้นทั้งลำจนหญิงสาวถึงกับต้องขยับถอยหลังไปนิดหนึ่ง

เขาคงอยากเต็มที่แล้ว ดวงตาของหญิงสาวฉายแววซุกซนยั่วเย้ายามเหลือบมองเขา

“แอล เร็วเข้า ถ้ายังไม่ทำพี่จับเธอกดลงโต๊ะแน่”

เหมือนเขาจะทนไม่ไหวจริง ๆ ไม่ช้าอหัสกรก็ถึงกับสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะเผยเสียงครางต่ำเมื่อปลายลิ้นนุ่มแตะลงมาที่ส่วนโคนแล้วค่อย ๆ ไล้ขึ้นไปที่ปลายหัวหยักแดงเรื่อ ก่อนจะครอบปากลงมากลืนกินลำกายแกร่งเข้าปากไปประมาณหนึ่งส่วนสามที่เหลือใช้มือเล็กรูดช่วยก่อนเธอจะคายออกมา ลากไล้ปลายลิ้นเลียจนรอบลำที่กำแทบไม่มิด ฟังเสียงลมหายใจกระเส่าของเขาอย่างเพลิดเพลินจนลืมไปแล้วว่าเวลานี้เป็นเวลาที่เธอต้องทำอะไรกันแน่

“อา แอล เร็วกว่านี้ ระวังฟันด้วย ใช่ นั่นแหละ อีกนิดเด็กดี”

เสียงเขาพร่ำบ่น ความเสียดเสียวใกล้จะถึงจุดแตกพร่าง มือหนาจึงได้กดศีรษะหญิงสาวไว้ประคองไม่ให้หลุด นึกรักสำลักความใหญ่โตที่แทงเข้ามาในลำคอลึก

เธอหลับตาแน่น แต่ก็สู้ไม่ถอย กลืนเขาให้ได้ลึกที่สุดเท่าที่ลำคอจะเอื้ออำนวย

“แอล...ออกไปจะเสร็จแล้ว”

ประโยคสุดท้ายคือชื่อของเธอที่เขาเอ่ยออกมา นึกรักส่ายหน้าหวือทั้งที่ปากยังครอบครองแก่นกาย ในยามนี้ไม่มีใครเป็นตัวของตัวเองทั้งนั้นเมื่อความใคร่เข้าครอบครอง เขาพยายามดันศีรษะของเธอออกแล้วแต่เมื่อหญิงสาวยังดื้อเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่า...

“อา...”

น้ำเหลวข้นฉีดพุ่งเข้าไปในปากของเธอหมดทุกหยาดหยด โดยตัวเธอเองก็ยินดีรับไว้

“คายออกมา ไปคายในห้องน้ำ”

เขาบอก คนที่อมของเหลวไว้ในปากจ้องตาใสแป๋ว อึดใจต่อมาลำคอของเธอก็เกิดระลอก อหัสกรนิ่วหน้าเมื่อเห็นว่าเธอกลืนมันจนหมด

หญิงสาวยกมือเช็ดริมฝีปากที่อาจจะมีอะไรเปรอะเปื้อนอยู่ เสียงดุดังขึ้น

“กลืนทำไม”

ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเก็บอาวุธ และอาวุธของเขาก็ยังอยู่ในมือของเธอเสียงเคาะประตูหน้าห้องก็ส่งสัญญาณดังขึ้นอีกครั้ง และบานประตูก็ถูกเปิดเข้ามาโดยที่เขายังไม่ได้เอ่ยปากอนุญาตพร้อมกับร่างของสตรีผู้ให้กำเนิด

“คุณแม่”